Author:
Abstract
Anadolu’da hâkimiyet kuran devletler ile bu coğrafyayı diğer bölgelere geçiş güzergâhı olarak kullanan imparatorluklar, Anadolu yollarının gelişimine önemli katkılar sağladılar. Eski çağlardan Selçuklulara kadar yatırım yapılan yol ağı, Anadolu Selçukluları döneminde inşa edilen onlarca kervansaray ve hanlarla birlikte güvenlik noktasında da iyi bir seviyeye ulaştı. Osmanlı Devleti ise hem ticaretinin aksamaması hem de ülkeler ötesi sefer lojistiği için söz konusu yollarda kurduğu derbend ve menzil teşkilatları vasıtasıyla yol güvenliği ve bakımını sistematik bir temele oturturdu. Bütün bu çaba ve önlemlere rağmen dönemin ağır taşıma araçları olan develer ve diğer hayvanlarla birlikte sayıları binleri bulan kervanlar, yollarda hırsızlık ve yağma başta olmak üzere can ve mal korkusu içinde zorlu rotaları takip etmekteydiler. Bu sorunların yanı sıra gece yolculukları, dar geçitler, bozuk yollar ve mevsimsel problemler yolculuklarda karşılaşılan diğer tehlikelerdi.
Keywords
Abstract
From the dominant states in Anatolia to the empires that used this geography as a transition to other regions, many dominant powers developed Anatolian roads over time. The road network, which was built from ancient times to the Seljuks, reached a good level in the security point with tens of caravanserais and inns built during the Anatolian Seljuks. The Ottoman Empire, on the other hand, has placed road safety and maintenance on a systematic basis, both through the mountain pass (derbend) and destination (menzil) organizations for non-stop trade and for cross-country logistics. Despite all these efforts and measures, caravans, where camels and other animals, which were the heavy transport vehicles of the period and the caravans reaching their numbers thousands were following difficult routes in fear of life and property, especially theft and looting on the roads. In addition to these problems, night trips, narrow passages, rough roads and seasonal problems were other dangers encountered in the trips.