@article{2017,title={KIRGIZİSTAN’DA TELEVİZYON YAYINCILIĞI’NIN ÖRGÜTSEL YAPISI},abstractNode={},author={Hakkı İŞCAN},year={2017},journal={Journal of History School}}
Hakkı İŞCAN . 2017 . KIRGIZİSTAN’DA TELEVİZYON YAYINCILIĞI’NIN ÖRGÜTSEL YAPISI . Journal of History School.DOI:10.14225/Joh1023
Hakkı İŞCAN.(2017).KIRGIZİSTAN’DA TELEVİZYON YAYINCILIĞI’NIN ÖRGÜTSEL YAPISI.Journal of History School
Hakkı İŞCAN,"KIRGIZİSTAN’DA TELEVİZYON YAYINCILIĞI’NIN ÖRGÜTSEL YAPISI" , Journal of History School (2017)
Hakkı İŞCAN . 2017 . KIRGIZİSTAN’DA TELEVİZYON YAYINCILIĞI’NIN ÖRGÜTSEL YAPISI . Journal of History School . 2017. DOI:10.14225/Joh1023
Hakkı İŞCAN .KIRGIZİSTAN’DA TELEVİZYON YAYINCILIĞI’NIN ÖRGÜTSEL YAPISI. Journal of History School (2017)
Hakkı İŞCAN .KIRGIZİSTAN’DA TELEVİZYON YAYINCILIĞI’NIN ÖRGÜTSEL YAPISI. Journal of History School (2017)
Format:
Hakkı İŞCAN. (2017) .KIRGIZİSTAN’DA TELEVİZYON YAYINCILIĞI’NIN ÖRGÜTSEL YAPISI Journal of History School
Hakkı İŞCAN . KIRGIZİSTAN’DA TELEVİZYON YAYINCILIĞI’NIN ÖRGÜTSEL YAPISI . Journal of History School . 2017 doi:10.14225/Joh1023
Hakkı İŞCAN."KIRGIZİSTAN’DA TELEVİZYON YAYINCILIĞI’NIN ÖRGÜTSEL YAPISI",Journal of History School(2017)
Akarcalı,S., (1997), Türkiye’de Kamusal Radyodan Özel Radyo ve Televizyon’a Geçiş Süreci, Ankara: Punto
Avşar, Z. (2004). Medyada Yoğunlaşma ve Şeffaflaşma: Yasal Düzenlemeler, Beklentiler, Sorun Alanları. Ankara İletişim Araştırmaları, 2(2):87-112.
Aziz, A. (1981). Radyo ve Televizyona Giriş. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları No. 480, Ankara.
Berdnikova, Y. (22 Nisan 2014). 5.Kanal Genel Müdürü ile gerçekleştirilen görüşme. Bişkek.
Biçer, İ. (2009). Medyanın Kamuoyu Üzerindeki Etkileri ve Etik. Fırat Üniversitesi İletişim Fakültesi Medya Ve Etik Sempozyumu. Elazığ, ss.307-322.
Cumagulov, S. ve Musaev, A. (18 Nisan 2014). ELTR Kanalı Genel Müdürü ve ELTR kanalı Haber Program Yapımcısı ile gerçekleştirilen görüşme. Bişkek.
Çavdar, G. (2009). Kamu Hizmeti Yayıncılığı ve Etik. Fırat Üniversitesi İletişim Fakültesi Medya Ve Etik Sempozyumu, Elazığ, ss.163174.
Çiftçi, A. (1992). Kitle Haberleşmesindeki Gelişmeler Yeni Radyo ve Televizyon Rejimi Nasıl Olmalıdır? Ankara Barosu Dergisi, 4:513-551.
Demirkıran, C. (2011). 3.2.1 Yayındayız. Derin Yayınları, İstanbul.
Demirkıran, C. (2008). Uluslararası Televizyon Yayıncılığının Tarihsel Gelişim Süreci: Fransa TV5 Monde ile Türkiye TRT-INT ve TRTTÜRK Karşılaştırmalı İncelemesi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Radyo Televizyon Sinema Anabilim Dalı, İstanbul.
Demirbilek, H. (2011). Avrupa Birliği’nde Medya Yoğunlaşması; Teori Ve Uygulama. Uzmanlık Tezi, T.C. Radyo ve Televizyon Üst Kurulu, Ankara.
Erdoğmuş, N. ve Koçer, S. (2009). Televizyon Yayıncılığı Sektöründe Çalışan Profesyonellerin Kariyerinin “Sınırsız Kariyer Kuramı” Açısından İncelenmesi. Uluslar Arası 7. Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi Bildiriler Kitabı, Yalova, ss.1469-1479.
Golovanov, D. (2006). KG-Kyrgyzstan: Public Television Established. Moscow Media Law and Policy Centre Yayını, Moskova.
Gökçe, G. (1997). Televizyon Program Yapımcılığı ve Yönetmenliği. Der Yayınları, İstanbul.
İşcan, H. (2014). Kırgızistan’da Medya Sektörü’nün Değerlendirmelerine Göre Radyo, Televizyon Ve Sinema Eğitimi’nin Durumu. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İletişim Bilimleri Anabilim Dalı, Bişkek.
İvakova, A. ve Cumaev, C. (21 Nisan 2014). NTS Radyosu Müdürü ve NTS Televizyonu Yaratıcı Yapımcısı ile gerçekleştirilen görüşme.
Kasım, Metin. (2009). Türkiye’de, Özel/Tecimsel Radyo Yayıncılığının Gelişim Süreci ve Konya’daki Tecimsel Radyolar Üzerine Bir İnceleme. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 1:118-135.