KIRGIZİSTAN’DA TELEVİZYON YAYINCILIĞI’NIN ÖRGÜTSEL YAPISI

Author :  

Year-Number: 2017-XXIX
Language : null
Konu : TELEVİZYON YAYINCILIĞI
Number of pages: 377-407.
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Keywords

Abstract

Keywords


  • Akarcalı,S., (1997), Türkiye’de Kamusal Radyodan Özel Radyo ve Televizyon’a Geçiş Süreci, Ankara: Punto

  • Avşar, Z. (2004). Medyada Yoğunlaşma ve Şeffaflaşma: Yasal Düzenlemeler, Beklentiler, Sorun Alanları. Ankara İletişim Araştırmaları, 2(2):87-112.

  • Aziz, A. (1981). Radyo ve Televizyona Giriş. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları No. 480, Ankara.

  • Berdnikova, Y. (22 Nisan 2014). 5.Kanal Genel Müdürü ile gerçekleştirilen görüşme. Bişkek.

  • Biçer, İ. (2009). Medyanın Kamuoyu Üzerindeki Etkileri ve Etik. Fırat Üniversitesi İletişim Fakültesi Medya Ve Etik Sempozyumu. Elazığ, ss.307-322.

  • Cumagulov, S. ve Musaev, A. (18 Nisan 2014). ELTR Kanalı Genel Müdürü ve ELTR kanalı Haber Program Yapımcısı ile gerçekleştirilen görüşme. Bişkek.

  • Çavdar, G. (2009). Kamu Hizmeti Yayıncılığı ve Etik. Fırat Üniversitesi İletişim Fakültesi Medya Ve Etik Sempozyumu, Elazığ, ss.163174.

  • Çiftçi, A. (1992). Kitle Haberleşmesindeki Gelişmeler Yeni Radyo ve Televizyon Rejimi Nasıl Olmalıdır? Ankara Barosu Dergisi, 4:513-551.

  • Demirkıran, C. (2011). 3.2.1 Yayındayız. Derin Yayınları, İstanbul.

  • Demirkıran, C. (2008). Uluslararası Televizyon Yayıncılığının Tarihsel Gelişim Süreci: Fransa TV5 Monde ile Türkiye TRT-INT ve TRTTÜRK Karşılaştırmalı İncelemesi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Radyo Televizyon Sinema Anabilim Dalı, İstanbul.

  • Demirbilek, H. (2011). Avrupa Birliği’nde Medya Yoğunlaşması; Teori Ve Uygulama. Uzmanlık Tezi, T.C. Radyo ve Televizyon Üst Kurulu, Ankara.

  • Erdoğmuş, N. ve Koçer, S. (2009). Televizyon Yayıncılığı Sektöründe Çalışan Profesyonellerin Kariyerinin “Sınırsız Kariyer Kuramı” Açısından İncelenmesi. Uluslar Arası 7. Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi Bildiriler Kitabı, Yalova, ss.1469-1479.

  • Golovanov, D. (2006). KG-Kyrgyzstan: Public Television Established. Moscow Media Law and Policy Centre Yayını, Moskova.

  • Gökçe, G. (1997). Televizyon Program Yapımcılığı ve Yönetmenliği. Der Yayınları, İstanbul.

  • İşcan, H. (2014). Kırgızistan’da Medya Sektörü’nün Değerlendirmelerine Göre Radyo, Televizyon Ve Sinema Eğitimi’nin Durumu. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İletişim Bilimleri Anabilim Dalı, Bişkek.

  • İvakova, A. ve Cumaev, C. (21 Nisan 2014). NTS Radyosu Müdürü ve NTS Televizyonu Yaratıcı Yapımcısı ile gerçekleştirilen görüşme.

  • Kasım, Metin. (2009). Türkiye’de, Özel/Tecimsel Radyo Yayıncılığının Gelişim Süreci ve Konya’daki Tecimsel Radyolar Üzerine Bir İnceleme. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 1:118-135.

  • Koçel, T. (2001). İşletme Yöneticiliği, 8. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları, s.304-378

  • Koçer, S. (2013). Radyo ve Televizyon İşletmelerinde Yönetim ve Organizasyon. 1. Baskı, T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını No: 3036, Eskişehir, ss.2-29.

  • Mutlu, E. (1999). Televizyon ve Toplum. TRT Yayınları, Ankara.

  • Myrzagulov, M. (5 Kasım 2013). Kırgız Milli Üniversitesinin Gazetecilik Fakültesinin Basın Bölümü Başkanı ile gerçekleştirilen görüşme.

  • Otorbaev, K. (21 Nisan 2014). KTR Genel Müdürü ile gerçekleştirilen

  • Özkan, I. (1994). Radyo ve Televizyon İşletmeciliği. Ege Üniversitesi Yayınları No: 5, İzmir.

  • Postman, N. (1994). Televizyon: Öldüren Eğlence. Akınhay, O. (Çev.), Ayrıntı Yayınları, İstanbul, 4. Baskı.

  • Wicks, K. (1977). Televizyon. Önol A. (Çev.), Remzi Kitapevi,

  • Kurumsal Yapı (Ekim 2013). http://www.trt.net.tr/Kurumsal/s.aspx?id=kurumsal+yapi, (10.10.2013)

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics