Author :
DOI : 10.14225/Joh1509
Year-Number: 2019-XXXVIII
Language : null
Konu : Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler
Abstract
Keywords
Abstract
Keywords
- Alam, S. (2000). The Changing Paradigm of Iranian Foreign Policy under Khatami. Strategic Analysis, 24:9, 1629-1653.
- Avcı, E. (2014). Hazar Denizinin Statüsü Sorunu ve Sahildar Devletlerin Konuya Yaklaşımı. Uluslararası Stratejik Bakış Enstitüsü.
- Barzegar, K. (2010). Iran's Foreign Policy Strategy After Saddam. The Washington Quarterly, 33:1, 173-189.
- Bilgiç, M. S. (2016). Rus Jeopolitiği: Avrasyacı Yaklaşım ve Türkiye’ye Etkileri. Bilge Adamlar Stratejik Araştırmalar Merkezi BİLGESAM, Analiz/Rusya, No: 1317.
- Çelik, K. E. (2016). İslam Devrimi Sonrası İran’da Kimlik ve Dış Politika: Konstrüktivist Bir Bakış. Bölgesel Çalışmalar Dergisi, 1(1). 251-274.
- Efegil, E. (2015) “Rus Dış Politikasında Kimliğin Etkisi (1991-2008 Arası Dönem)” Ülger, K. (Ed.) Putin’in Ülkesi: Yeni Yüzyılın Eşiğinde Rusya Federasyonu Analizi–Siyasal Sistem, Ekonomi, Güvenlik, Dış Politika, Seçkin Yayınları, İstanbul, 387-411.
- Gündoğan, Ü. (2011). Geçmişten Bugüne İran İslam Devrimi: Genel Değerlendirme. Ortadoğu Analiz, 3(29), 93-99.
- Ivanov, I. (2001). The New Russian Identity: Innovation and Continuity in Russian Foreign Policy. Washington Quarterly, 24:3, 5-13.
- Kahraman, E. (2016). Soğuk Savaş Sonrası Dönemde Rusya Federasyonu-İran İlişkileri. Security Strategies Journal, 12(24), 29-71.
- Kibaroğlu, M. (1999). İran bir Nükleer Güç mü Olmak İstiyor?. Avrasya Dosyası İran Özel Sayısı, Cilt:5, Sayı:3, 271-282.
- Kubicek, P. (2000). Russian Foreign Policy and the West, Political Science Quarterly, Volume 114 Issue 4, 547-568.
- Kuchins, A. C. & Zevelev, I. A. (2012). Russian Foreign Policy: Continuity in Change. The Washington Quarterly, 35:1, 147-161.
- Küçük, M. (2009). Uluslararası İlişkiler Kuramında ‘Konstrüktivist Dönüşü’ Anlamak. Ege Academic Review, 9(2), 771-795.
- Light, M. (2003). In Search of An Identity: Russian Foreign Policy and the End of Ideology. Journal of Communist Studies and Transition Politics, 19:3, 42-59.
- Ramazani, R. K. (1989). Iran's Foreign Policy: Contending Orientations. Middle East Journal, Vol. 43, No. 2 (Spring, 1989), 202-217.
- Ramazani, R. K. (1992). Iran's Foreign Policy: Both North and South. Middle East Journal, Vol. 46, No. 3 (Summer, 1992), 393-412.
- Sarı, İ. (2015). 1979 Devrimi Sonrası İran’ın Rejim Paradigması ve Dış Politika Yönelimleri. Turkish Journal of Middle Eastern Studies. Cilt: 2, Sayı: 1, 95-135.
- Şeker, S. (2011). “Rusya Federasyonu Orta Asya ve Güney Kafkasya Siyaseti (1991-2010)”, Necati İyikan (ed.), Orta Asya- Güney Kafkasya Siyasi Gelişmeler 1991-2003, Hiperlink Yayınları, İstanbul.
- Yalçınkaya, A. (2015). “Sovyet Sonrası Rus Siyasetinde Avrasyacılık” Ülger, K. (Ed.). Putin’in Ülkesi: Yeni Yüzyılın Eşiğinde Rusya Federasyonu Analizi–Siyasal Sistem, Ekonomi, Güvenlik, Dış Politika, Seçkin Yayınları, İstanbul, 73-96.
- Yalçınkaya, A. (2008). Dugin’in Türk Cumhuriyetleri Konusundaki Önerileri Ne Kadar uygulandı?. II. Uluslararası Sosyal Bilimciler Kongresi, 705-723.
- Yılmaz, S. (2015). Yeni Avrasyacılık ve Rusya. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, (34), 111-120.
- Zarif, M. J. (2014). What Iran Really Wants: Iranian Foreign Policy in the Rouhani Era. Foreign Affairs, Vol. 93, No. 3 (May/June 2014), 49-59.
- Mepanews (2017). “SSCB Dönemi Rusya-İran İlişkileri: 1979 İran Devrimi
- Erişim Tarihi: 28.11.2018
