Gerek Milli Mücadele döneminde gerekse bağımsızlığını kazandıktan sonra, Türkiye esas ideolojisi gereği yüzünü Batı’ya çevirmiş ve Ortadoğu ülkeleri ile sınırlı bir ilişki içerisinde olmuştur. Ancak, Türkiye bulunduğu konum gereği bir Ortadoğu ülkesi idi ve diğer Ortadoğu ülkeleri ile komşu idi. Cumhuriyetin kuruluşundan itibaren bu komşularla var olan sorunlar belli bir ilişkiyi zaten zorunlu kılmıştır. M. Kemal Atatürk, sorunları çözmek ve işbirliğini geliştirmenin yollarını aramıştır. Atatürk, Ortadoğu ülkelerine karşı “Misak-ı Milli” kararları çerçevesinde Türkiye’nin çıkarlarının gerektirdiği bir politika izlemiştir. Musul, Hatay ve İran’la sınır sorunları bu dönemin en önemli konuları olmuştur. Bu çalışmada, Atatürk döneminde Ortadoğu ülkeleriyle yaşanan sorunlar, geliştirilen ilişkiler, işbirlikleri ve Atatürk’ün izlediği politika incelenmiştir.
Because of its main ideology, both during the period of national struggle and after independence, Turkey turned its face to the Westward and had a limited relationship with the countries of Middle East. However, Turkey was a country in the Middle East and was neighbor to other Middle East countries. After the foundation of the republic, the problems with these neighbors have been complsory for a certain relationship. M. Kemal Atatürk searched for ways to solve problems and develop cooperation he followed a policy that considers the interests of Turkey against the Middle Eastern countries in the frame work of “National Oath”. The border issues with İran, Musul and Hatay have been the most important issues of this period. In this study, the problems experienced with the countries of the Middle East developed relations, collaborations and Atatürk’s policy has been analyzed.