Author :
Abstract
Dillerin doğası gereği belli kelimelerin sıklıkla bir arada kullanılmasına dilbilimde eşdizim adı verilir. Eşdizimli kelimelerin hangileri olduğu dil derlemi içerisinde doğal dil işleme programlarıyla Mutual Information, Log Likelihood ve t-score gibi istatistiklerle belirlenir. Dil öğrenen insanların bu eşdizimlerin doğru kullanması hem yanlış anlamaları engellemek hem de iletişimin sağlıklı olması için önemlidir. Bu araştırmanın amacı anadili Türkçe olan öğrencilerin İngilizce ediniminde sıklıkla yaptıkları fiillerin isimlerle olan eşdizimlerinde yaptıkları hataları incelemektir. Bu çalışmada uygulamalı dilbilimde yaygın olarak kabul gören Hata Analizi (Error Analysis) ve Öğrenici Derlemi (ICLE) kullanılarak derlem işleme yöntemiyle veriler toplamış ve sunulmuştur. ICLE Derleminde yer alan Çukurova Üniversitesi ICLE-TR derleminden seçilmiş 177 metindeki öğrenci kullanım hataları elle ve WordSmith 5.0 doğal dil işleme programıyla öğrencilerin kullanımı taranarak tespit edilmiştir. Kullanım hataları yapısal (fiil+ad, ad+sıfat vb.), anlamsal (semantic categories: Occurence/olgu, Action, İş v.b.) ve benzeri kategorilere ayrılmış ve eşdizim hatalarının sağlaması COCA (Corpus of Contemporary American English) ve BNC (British National Corpus) ve eşdizim sözlükleri kullanılarak yapılmıştır. Yabancı dil olarak İngilizce öğrenen öğrencilerin eşdizim hataları incelendiğinde öğrencilerin özellikle Eylem+Ad eşdizimlerinde sorun yaşadıkları ve son derece basit görülebilecek hatalar yaptıkları gözlemlenmiştir. Her ne kadar bu hatalar bireysel özelliklerine ya da öğrencilerin gerçek dil becerisine atfedilebilirse de bu çalışmada aslında; Fiiller ve İsimlerin anlam örüntüsünün edinilmesi dikkate alındığında bu hataların tamamen doğal, beklendik olabileceği önerilmektedir. Analizin sonucunda öğrencilerin dil edinimlerinin doğası gereği özellikle Occurence (Oluşum) ve Existence (Varlık) anlam alanlarında fiillerin sıklıkla yanlış kavramsallaştırıldığı ve bu nedenle kullanımda hatalara yol açtığı sonucuna varılmıştır.
Keywords
Abstract
By their very nature, words in any given language have particular preferences of co-use a.k.a collocations. These collocations are identified with specialised natural language processing programs often with Mutual Information, Log Likelihood and t-score statistics. It is crucial that language learners use these collocations appropriately in order avoid misunderstanding and effective communication. Thus, the focus of this paper is to analyse the errors commonly committed by English language learner with Turkish L1 background. This study employs Error Analysis and Learner corpus analysis methodology commonly accepted in applied linguistics and the data is presented accordingly. Learner errors in 177 selected texts incorporated in ICLE which have been collected from Çukurova University, ICLE – TR were analysed and pinpointed trough both with corpus analysis program Wordsmith 5.0 and by hand. These errors were collated into structural (Verb+NP, NP+Adj. etc.) semantic (Occurrence, Action, Existence etc.) and other categories beyond the scope of this study. The errors then were crosschecked trough COCA (Corpus of Contemporary American English) and BNC (British National Corpus) and collocation dictionaries. The most prevalent group of errors were that of Verb+NP combinations and they were quite simplistic errors. While arguably those errors may attributed to personal differences or the proficiency level of the students this paper argues that those errors might perfectly natural given the difference in acquiring the “conceptual” structure of the Verb versus the Noun. The study finds that by the nature of their acquisition and semantic domains Occurrence and Existence Verbs are often mis-conceptualized and therefore prone to misuse and collocational errors.
