Bu çalışmanın amacı Türkçe öğretmeni adaylarının konuşma öz yeterlikleri ile konuşma kaygıları arasındaki ilişkiyi incelemek ve bu ilişkinin üniversite, cinsiyet, Konuşma Eğitimi dersini alma ve topluluk karşısında konuşma yapma durumuna göre farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemektir. Çalışma nicel araştırma yaklaşımıyla ilişkisel tarama modelinde yapılandırılmıştır. Türkçe öğretmeni adaylarının konuşma öz yeterliklerine ilişkin verilerin toplanmasında Katrancı ve Melanlıoğlu (2013) tarafından geliştirilen ‘Öğretmen Adayları için Konuşma Öz Yeterlik Ölçeği’, konuşma kaygılarına yönelik verilerin toplanmasında ise Kinay ve Özkan’ın (2014) geliştirdiği ‘Öğretmen Adayları için Konuşma Kaygısı Ölçeği’ kullanılmıştır. Alt problemlere ilişkin bulgular SPSS 24 programında öncelikle normallik testlerine tabi tutulmuş ardından bağımsız örneklemler için t-testi, tek yönlü varyans analizi, pearson momentler çarpımı korelasyon katsayısına bakılarak analiz edilmiştir. Bulgulardan hareketle araştırmada Türkçe öğretmen adaylarının konuşma kaygılarının ve öz yeterliklerinin cinsiyete göre anlamlı farklılık göstermediği; öğrenim gördükleri üniversiteye, topluluk karşısında konuşma yapma ve Konuşma Eğitimi dersini alma durumuna göre anlamlı farklılık gösterdiği; Türkçe öğretmeni adaylarının konuşma öz yeterlikleri ile konuşma kaygıları arasında negatif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
The aim of this study is to examine the relationship between Turkish teacher candidates' speaking self-efficacy and speaking anxiety and to determine whether this relationship differs according to university, gender, taking the Speech Education course and speaking in public. The study was structured in the relational survey model, one of the quantitative research approaches. Data on Turkish teacher candidates' speaking self-efficacy were collected using the 'Speaking Self-Efficacy Scale for Pre-service Teachers' developed by Katrancı and Melanlıoğlu (2013), and the data on speaking anxiety was collected using the 'Speech Anxiety Scale for Pre-service Teachers' developed by Kinay and Özkan (2014). Findings related to the sub-problems were first subjected to normality tests in the SPSS 24 program and then analyzed by looking at the t-test for independent samples, one-way analysis of variance, and pearson's product-moment correlation coefficient. Based on the findings, it was found that Turkish teacher candidates' speaking anxiety and self-efficacy did not differ significantly according to gender; It differs significantly according to the university they are studying, speaking in front of the public and taking the Speaking Education course; It was concluded that there is a negative significant relationship between Turkish teacher candidates' speaking self-efficacy and speaking anxiety.