Author :
Abstract
Tunuslu öğrencilerin yabancı dil olarak Türkçe öğrenmeye yönelik tutumlarını belirlemeyi amaçlayan araştırma, nicel yöntemlerden biri olan ilişkisel tarama modeli kullanılarak hazırlanmıştır. Bu doğrultuda araştırmanın verileri, Karatay ve Kartallıoğlu tarafından geliştirilen Türkçe Öğrenme Tutum Ölçeği aracılığı ile toplanmış, elde edilen bulgular SPSS 16.00 programı kullanılarak analiz edilmiş ve bulgular tablolar hâlinde sunularak yorumlanmıştır. Toplam 212 katılımcının verilerinin incelendiği çalışmada; Tunuslu öğrencilerin yabancı dil olarak Türkçe öğrenmeye yönelik tutum ortalamalarının yüksek olduğu, bildikleri yabancı diller ile Türkçeye yönelik tutumları arasında anlamlı bir farklılık bulunmadığı, Türkçe dil seviyeleri ve dil öğrenme süresinin de tutumları üzerinde anlamlı bir farklılık oluşturmadığı belirlenmiştir. Bunlarla birlikte katılımcıların Türkçeyi öğrenme amaçlarının tutumları üzerinde etkili bir değişken olduğu ve özellikle eğitim amacıyla Türkçe öğrenen Tunusluların meslek, turizm, Türk dili ve kültürünü öğrenme amaçları ile Türkçe öğrenenlere göre daha yüksek tutuma sahip oldukları görülmüştür. Bu da Türkçenin katılımcılar tarafından geleceğe dönük belirli bir amaç doğrultusunda öğrenildiğini ve katılımcıların Türkçe öğrenmeye yönelik güçlü bir motivasyon kaynağına sahip olduklarını göstermektedir.
Keywords
Abstract
The objective of the present research is to discern the attitudes of Tunisian students towards the acquisition of Turkish as a second language, utilizing the relational survey model, a widely recognized quantitative methodology. Data for this investigation were amassed via the Turkish Learning Attitude Scale, a tool developed by Karatay and Kartallıoğlu. The acquired findings were statistically analyzed using the SPSS 16.00 software package, with results being visually depicted in tabular format and subsequently interpreted. From the corpus of data derived from 212 participants, several determinations have been made. Tunisian students exhibited an overall high positive attitude towards learning Turkish as a second language. Further, it was observed that the number of foreign languages known by the students and their levels of proficiency in Turkish did not exert a significant influence on their attitudes towards learning the language. Moreover, the duration of Turkish language study did not create a significant disparity in their attitudes. Interestingly, the participants' motives for learning Turkish were found to significantly influence their attitudes. Participants learning Turkish for academic purposes demonstrated more positive attitudes when compared to those studying Turkish to comprehend Turkish language and culture, professional advancement, tourism, or to indulge in Turkish culture. This implies that a well-defined future objective and a robust motivation are instrumental in shaping the participants' attitudes towards learning Turkish.
