Author :
Abstract
Müzeler, yaşam boyu öğrenmenin gerçekleştiği, kalıcı ve etkili öğrenmenin sağlandığı en önemli okul dışı öğrenme mekanlarıdır. Müzeler içlerinde yaşattıkları dünyayı en etkili yansıtabilmek ve her tür izleyici grubunun ilgiyle, istekle müzeye gelmek isteyeceği, heyecanla öğreneceği bir müze ziyareti gerçekleştirmeleri için hedef kitleye yönelik fiziki donanım ve farklı eğitim etkinlikleri sunmaktadır. Bu bakış açısından hareketle araştırmada, özel gereksinimli bireylere yönelik Türkiye ve Dünya müzelerinde uygulanan güncel eğitim etkinlikleri irdelenmiştir. Tarama modelinde gerçekleştirilen araştırmada, özel öğrenme yöntemlerine ihtiyaç duyan bireylere yönelik yurtiçi ve yurtdışındaki müzelerde yapılan etkinlikler, bu etkinliklerde izlenen yol, kullanılan yöntemler, fiziki ortam, donanım ve tüm bu sunulanların öğrenmedeki etkisi incelenmiştir. Araştırma Türkiye’deki Anadolu Medeniyetleri Müzesi, Şehit Cuma Dağ Tabiat Tarihi Müzesi, Sakıp Sabancı Müzesi, İstanbul Modern Sanat Müzesi, Pera Müzesi; Dünya’daki British Museum, Metropolitan Museum of Art, Tate Museum, Chicago Children’s Museum ve State Tactile Museum Omero müzelerinin özel gereksinimli bireylere yönelik sunduğu 2019-2023 yılları arasındaki eğitim etkinlikleri ile sınırlıdır. Araştırma bulguları özel öğrenme yöntemlerine ihtiyaç duyan bireylerin müze ziyaretlerinde onlara engel gruplarına yönelik fiziki ortam ve donanım ve öğrenme yöntemleri sunulduğunu ve tüm bunların öğrenmedeki güçlü etkisini göstermiştir. Araştırma sonucunda müzelerde, Braille alfabesi ile yapılan açıklamaların, büyük punto yazıların, baston takibi yapılabilecek bir düzenin, işitsel bilgilendirmelerin, teknolojinin sonsuz olanakları ile gerçekleştirilen heyecan verici sunuşların kısacası farklı engel gruplarına yönelik fiziki ortam ve yöntemlerin müze ziyaretini nasıl verimli hale getirdiği görülmüştür. Araştırma kapsamında incelenen Türkiye ve Dünya müzelerinde görülen özel gereksinimli bireylere yönelik etkinliklerin, fiziki ortam ve donanımın diğer müzelerde de giderek artması için yasal zorunlulukların getirilmesi ve resmi kurum ve kuruluşların müzelerdeki farklı engel gruplarına yönelik ortam ve hizmetleri denetlemesi önerilmektedir.
Keywords
Abstract
Museums are the most important out-of-school mechanisms that provide lifelong learning and permanent and effective learning. Museums offer physical equipment and different educational activities for the target audience in order to reflect the world they live in in the most effective way and to make a museum visit in which all kinds of audience groups will want to come to the museum with interest, desire and learn with excitement. Based on this perspective, the research examined current educational activities for individuals with special needs implemented in museums in Türkiye and around the world. In the research conducted in the survey model, the activities held in domestic and foreign museums for individuals who need special learning methods, the path followed in these activities, the methods used, the physical environment, the equipment and the effects of all these on learning were examined. The research was conducted at the Anatolian Civilizations Museum in Türkiye, Şehit Cuma Dağ Natural History Museum, Sakıp Sabancı Museum, Istanbul Modern Art Museum, Pera Museum; It is limited to the educational activities offered by the British Museum, Metropolitan Museum of Art, Tate Museum, Chicago Children's Museum and State Tactile Museum Omero museums around the world for individuals with special needs between 2019-2023. Research findings have shown that individuals who need special learning methods are provided with physical environments, equipment and learning methods for disability groups during their museum visits, and that all of these have a strong impact on learning. As a result of the research, it has been seen how the explanations made in Braille alphabet, large print, a cane-following system, audio information, exciting presentations made with the endless possibilities of technology, in short, the physical environment and methods for different disability groups make the museum visit productive. It is recommended that legal obligations be introduced to ensure that the activities, physical environments and equipment for individuals with special needs seen in the Turkish and World museums examined within the scope of the research are gradually increased in other museums, and that official institutions and organizations inspect the environment and services for different disability groups in museums.
