Tarih Okulu Dergisi , ücretsiz yayın politikasının yanısıra Açık Erişim Politikası yürütmektedir. Budapeşte Açık Erişim Girişimi'ni benimseyen dergimizin temel ilkesi bilimsel bilginin açık erişimli olarak kullanıcılara sunulmasıdır. Benimsenen Budapeşte Açık Erişim Girişimine ilişkin tanımlara aşağıdaki bağlantıdan ulaşılabilir:
http://www.budapestopenaccessinitiative.org/boai-10-translations/turkish-translation
Budapeşte Açık Erişim Girişimi (BOAI), on yıl önce, hakem değerlendirmesinden geçmiş tüm yeni araştırmalara açık erişim (AE) için dünya çapında bir kampanya başlattı. BOAI, AE fikrini icat etmiş değildir. Tersine, “daha geniş, derin ve hızlı başarıya ulaşmak için” nasıl birlikte çalışılabileceğini araştırmak amacıyla mevcut projeleri bir araya getirmiştir. Ancak BOAI, bu amaçla “açık erişim” terimini ilk kez kullanan, kamusal tanımı açık bir şekilde ifade eden, AE'in gerçekleştirilmesi için tamamlayıcı stratejiler öneren, tüm disiplinlere ve ülkelere AE için genel bir çağrı yapan ve önemli bir fon desteğine sahip olan ilk girişimdir.
Bugün artık dünya genelindeki bu kampanyanın başlangıcında olmadığımız gibi, henüz sonuna da ulaşmış değiliz. Yolun tam ortasındayız ve gelecek on yıl için yeni önerilerde bulunmak üzere on yıllık bir tecrübeye sahibiz.
BOAI’nin “ilke bildirimlerini, …strateji bildirimlerini ve …taahhüt bildirimlerini yeniden onaylıyoruz. “Daha önce erişilememiş ölçüde önemli kamu yararı”na ulaşılması, “araştırmaların hızlandırılması, eğitimin geliştirilmesi, zengin ile yoksulun - yoksul ile zenginin edinilen bilgiyi paylaşması, bilgi kaynaklarının olabildiğince yararlı hale getirilmesi ve insanlığın ortak bir entelektüel iletişim ve bilgi arayışı yolunda birleşmesine zemin hazırlanması” özlemimizi yeniden onaylıyoruz.
“Hedefin sadece arzu edilebilir veya ütopik olmadığı, ulaşılabilir olduğu” yolundaki inancımızı tekrar dile getiriyoruz. Son on yılda hiçbir şey hedefimizi daha az ulaşılır kılmadı. Aksine, AE her alanda gelişti ve köklendi. AE’in nasıl uygulanacağı üzerine on yıldan fazla pratik bilgiye sahibiz. AE’in teknik, ekonomik ve yasal fizibilitesi iyice test edilmiş ve belgelenmiştir.
Son on yıl içinde hiçbir şey AE’i daha az gerekli veya daha az elverişli hale getirmedi. Aksine, “bilim insanları araştırmalarının ürünlerini akademik dergilerde ücretsiz olarak ve herhangi bir ücret beklentisi olmadan yayımlamayı” sürdürmektedirler. Ayrıca, bilim insanları, genellikle ücret beklentisi olmadan, editör ve hakem olarak makale değerlendirme sürecine katkıda bulunmaktadırlar. Ancak, hakemli araştırma literatürüne erişimin önünde yer alan; çoğu zaman, araştırma, araştırmacı ve araştırmacı kuruluşlarının zararına olan; yazar, hakem ve editörlerden ziyade bazı aracıların işine yarayan engeller kararlı bir şekilde yerinde durmaktadır.
Sonuç olarak, son on yılda, hedefin daha az değerli ya da daha az uğraşmaya değer olduğunu düşünmemize yol açacak hiç bir şey olmamıştır. Aksine, bilgiyi onu kullanabilecek, uygulayabilecek veya üzerine bir şeyler ekleyebilecek herkesin erişebileceği hale getirme gerekliliği kendini her zamankinden daha fazla hissettirmektedir.
BOAI’de öne sürülen iki temel stratejiyi tekrar onaylıyoruz: (Yeşil AE olarak da adlandırılan) AE arşivleri ve (Altın AE olarak da adlandırılan) AE dergileri. On yıllık tecrübe bizi, yeşil ve altın AE'in bu amaca ulaşmak için doğrudan ve etkili bir araç olmanın yanı sıra, bilim insanlarının, pazar koşullarının veya mevzuatın yol açacağı değişiklikleri beklemeksizin hemen erişebilecekleri bir kaynak olduğunu yeniden onaylama noktasına getirdi.
On yıllık tecrübe bize orijinal BOAI’de ortaya konan AE tanımını yeniden onaylamamız için rehberlik etti:
Açık Erişim, “[hakem değerlendirmesinden geçmiş bilimsel literatürün], İnternet aracılığıyla; finansal, yasal ve teknik engeller olmaksızın, serbestçe erişilebilir, okunabilir, indirilebilir, kopyalanabilir, dağıtılabilir, basılabilir, taranabilir, tam metinlere bağlantı verilebilir, dizinlenebilir, yazılıma veri olarak aktarılabilir ve her türlü yasal amaç için kullanılabilir olması”dır. Çoğaltma ve dağıtım üzerindeki tek kısıtlama yetkisi ve bu alandaki tek telif hakkı rolü; kendi çalışmalarının bütünlüğü üzerinde kontrol sahibi olabilmeleri, gerektiği gibi tanınmalarının ve alıntılanmalarının sağlanması için, yazarlara verilmelidir.
Daha önceleri AE’in benimsenmesini ve uygulamasını geciktirmiş olan problemler çözümlendi ve çözümler yaygınlaştırıldı. Fakat AE daha da fazla yaygınlaşana kadar sorun tamamen çözülmüş sayılmaz. Bu bildirgede, orijinal BOAI’de ifade edilen amaç ve araçları tekrar ifade ediyoruz ve ilerleme sağlamak için çalışacağımızı belirtiyoruz. Ancak ek olarak, son on yıl içinde her ülke ve alanda yeni hakemli araştırmaların olağan dağıtım biçiminin AE olmasını yeni hedef olarak belirliyoruz.
Gelecek 10 yıl için öneriler
1.1. Her yüksek öğretim kurumu, yazılacak tüm hakem değerlendirmesinden geçmiş bilimsel makalelerin kurumun özel sayısal arşivlerinde tutulmasını sağlayacak bir politikaya sahip olmalıdır (bkz. 3.1. kurumsal dijital arşiv önerileri).
1.2. Yüksek lisans ve doktora dereceleri veren her yüksek öğretim kurumu; kabul edilen tezlerin, kurumun dijital AE arşivinde saklanmasını sağlayacak bir politikaya sahip olmalıdır. Çalışmalarını yayımlamak veya buluşları için patent almak isteyen öğrencileri kalıcı bir şekilde dışlamak yerine, bunu makul gecikmelerle yapmalarına imkan veren politikalar izlenmelidir.
1.3. Araştırmalara fon desteği sağlayan kamu veya özel her kuruluş, fon destekli araştırma ürünü tüm bilimsel makalelerin hakem incelemesinden geçmiş sürümlerinin uygun bir arşivde tutularak mümkün olan en kısa zamanda AE haline getirilmesini sağlayacak bir politika benimsemelidir.
1.4. Tüm üniversite ve fon sağlayıcıların AE politikaları, makalenin kabulü ve yayımlanma tarihi arasında uygun bir AE arşivinde arşivlenmesini zorunlu kılmalıdır. Üst veri kullanılabilir olduğunda, mümkün olan en kısa sürede arşivlenmeli ve arşivleme anından itibaren AE olmalıdır. Tam metin, kurumsal arşiv AE iznini alır almaz en kısa sürede AE’e açılmalıdır.
1.5. Dergi etki faktörünün, derginin, makalenin veya yazarın kalitesinin göstergesi olacak şekilde kullanılmasından vazgeçmek istiyoruz. Etki ve kalite ölçümü için, kolaya kaçmayan, daha güvenilir, kullanım ve tekrar kullanıma tamamen açık alternatif yöntemlerin geliştirilmesini teşvik ediyoruz.
1.6. Kurumsal dijital arşivlere sahip üniversiteler, atama ve yükseltmelerle diğer kurum içi değerlendirme ve incelemeler için kullanılabilecek araştırma makalelerinin bu arşivlerde saklanmasını zorunlu kılmalıdır.
1.7. AE’i desteklemeyen yayıncılar en azından resmi yayın anlaşmaları aracılığıyla AE’e izin vermelidir.
2.1. Bilimsel çalışmaların yayımlanması, dağıtımı, kullanımı ve yeniden kullanımı için en uygun lisans olarak CC-BY veya eşdeğer bir lisansı öneriyoruz.
3.1. Her yüksek öğretim kurumu bir AE arşivine sahip olmalı, bir AE arşivi konsorsiyumuna katılmalı veya dışardan bir AE arşiv hizmeti almak için gerekli düzenlemeleri yapmalıdır.
3.2. Yüksek öğretim kurumlarıyla bağlantısı olmayanlar da dahil, her alanda ve her ülkede yayın yapan tüm araştırmacılar, yayınlarının bir AE arşivinde arşivlenmesi hakkına sahip olmalıdır.
3.3. AE arşivleri, diğer AE arşivlerinden harmanlama yapma ve yeniden arşivleme için gerekli araçlara sahip olmalıdır.
3.4. AE arşivleri, yazarlarına, indirme, kullanım ve atıf verilerine erişim hakkı vermeli ve bu verileri alternatif etki ölçümleri için kullanılabilir hale getirmelidir. Dergi yayıncılarının da kendi dergisi AE olsun ya da olmasın, aynı şeyi yapmaları gerekir.
3.5. Üniversiteler ve fon sağlayan kuruluşlar yazarların ücret tabanlı açık erişim dergilerde makul bir yayın ücreti ödemelerine yardımcı olmalı ve ücretsiz AE dergilere destek olmak veya para yardımında bulunmak için uygun yollar bulmalıdır.
3.6. Abonelik temelli veya AE olmayan dergiler, herhangi bir şekilde kişisel arşivlemeye veya AE arşivlerinde arşivlenmeye izin verdiğinde, neye izin verdiklerini, hem insan hem de makine tarafından okunabilecek kesin ifadelerle, açık bir standarda göre tanımlamalıdır. Bu tanımlamalar, en azından, arşivlenebilecek sürümü, arşivlemenin zamanlamasını ve arşivlenen sürümlere eklenebilecek lisansları içermelidir.
3.7. AE arşivleri, PDF formatında arşivlenmiş makaleleri, XML gibi makine tarafından okunabilen bir formata çevirebilecek ücretsiz kullanıma hazır araçlar sağlamalıdır.
3.8. Araştırma fon sağlayıcıları ve araştırma kuruluşları, AE’in sürdürülebilirliği ve ilerlemesi için gerekli araçların, dizinlerin ve kaynakların geliştirilmesini ve bakımını desteklemelidir.
3.9. Yayımlanmış literatürdeki bibliyografik atıflar veya referansların harmanlanması için gerekli araçların geliştirilmesini ve uygulanmasını desteklemeliyiz. Kimin kime atıfta bulunduğu kamuya açık durumdadır; ve kullanım, yeniden kullanım ve analiz için standart formatta erişime açık olmalıdır. Bu, araştırmacıların ve araştırma kurumlarının, erişimleri olmasa bile, literatürde nelerin mevcut olduğunu bilmelerine, erişim ve etki değeri için yeni ölçümler geliştirilmesine yardımcı olacaktır.
3.10. AE olmayan yayınlar dahil, tüm yeni ve eski yayınlar için standart formatta AE üst verisinin toplanmasına, organizasyonuna ve yaygınlaştırılmasına yardım etmeliyiz.
3.11. Bilimsel yayıncılar, çapraz bağlantı ve kalıcı URL'ler için; açık standartlara dayalı, ücretsiz kullanılabilir, paragraf, görüntü ve açıklama düzeyinde tanımlamalar gibi rastgele parçalılık düzeylerine sahip bağlantı ve atıf vermeyi destekleyen bir altyapıya ihtiyaç duyar.
3.12. Birlikte çalışabilirlik için; açık standartların ve bu standartların AE dergi ve arşivlerde uygulanabilmesi için gerekli araçların daha fazla geliştirilmesini teşvik ediyoruz.
3.13. Yayın sonrası incelemeler üzerine farklı yöntemlerle yapılan denemeleri ve bunların etkililiği üzerine yapılmış araştırmaları teşvik ediyoruz.
3.14. Metinlerin altındaki veriler, çoklu ortam (multimedya) ögeleri, çalıştırılabilir kodlar, ilgili literatür ve kullanıcı yorumları ile elverişli şekillerde bütünleştirilen yeni bilimsel araştırma makale ve kitap biçimleri ile yapılan denemeleri teşvik ediyoruz.
4.1. Yayıncıların, editörlerin, hakemlerin ve araştırmacıların; örneğin, lisanslama, editöryal süreçler, makale gönderimleri, sahipliğin açıklanması ve yayın ücretlerinin ele alınışı konularında, AE yayıncılığın profesyonel davranış standartlarının bilincinde olmasını sağlamaya çalışmalıyız. Editörler, hakemler ve araştırmacılar; yayıncı ve dergiler ile bu profesyonel davranış standartları temelinde iletişim kurma fırsatlarını değerlendirmelidir. Bu standartlara uymayan yayıncıların öncelikle kendilerini geliştirmelerine yardımcı olmalıyız.
4.2. AE politikalarını benimsemeyi düşünen üniversite ve fon kuruluşları için; en iyi uygulamalar, sıkça sorulan soruların cevapları ve önerilen politikaları içeren yönlendirici ilkeler geliştirmeliyiz.
4.3. AE'in gelişiminin ilgili sayı ve grafiklerle kolayca takip edilebileceği, toplu bir kaynak geliştirilmesini teşvik ediyoruz. Bu bilginin her bir parçası düzenli olarak güncellenmeli ve kaynağı veya hesaplanma yöntemi açıkça belirtilmelidir.
4.4. AE topluluğu daha sık birlikte hareket etmelidir. AE organizasyonları ve eylemcileri, mümkün olduğunca, kaynaklarını daha iyi kullanmak, aynı amaç için sarf edilen çabaları birleştirmek, mesajlarını güçlendirmek ve uyumlu bir tutum sergilemek için etkinliklerini ve iletişimlerini koordine etmenin yollarını aramalıdır.
4.5. Araştırma makalelerine AE için dünya çapındaki kampanya; kitaplar, lisans ve doktora tezleri, araştırma verileri, hükümet verileri, eğitim kaynakları ve kaynak kodlarına AE için dünya çapında yürütülen diğer kampanyalarla daha yakın bir işbirliği içinde olmalıdır.
4.6. AE hakkında aşağıdaki gerçekleri, daha fazla paydaş gruba; daha açık bir şekilde ve daha fazla kanıtla dile getirmeliyiz:
12 Eylül 2012
Budapeşte, Macaristan