Author:
Abstract
Tarih öğretiminde yapılan çalışmalar; bilginin taşıdığı değerin ve öğrenci deneyimlerinin dikkate alınmasını, öğrencilerin yaşama etkin katılımlarını, doğru karar vermelerini, sorun çözmelerini destekleyici ve geliştirici, tasarlanan sınıf içi ve sınıf dışı faaliyetlerde öğrencilerde yaratıcı, eleştirel, empatik düşünme becerilerinin ve kanıt temelli öğrenmenin ön plana çıktığı bir yaklaşımla hareket etmektedir. Bu yaklaşımla birlikte tarih dersinde her öğrenciye ulaşabilmek için öğrenme-öğretme yöntem ve tekniklerinde tarih dersine özgü çeşitliliğin olması gerekmektedir. Bu nedenle tarih derslerinde uygulanabilecek aktif öğretim yöntemlerinin çeşitlendirilmesi ve zenginleştirilmesi önem arz etmektedir. Bu çalışmanın amacı tarih derslerinde alternatif uygulama örneği olarak nitelendirilebilecek olan tarihsel canlandırma ve simülasyon uygulamalarını karşılaştırmalı olarak ele almak, benzerlik ve farklılıklarını ortaya koymaktır. Söz konusu çalışmada simülasyon; bilgisayar ve teknoloji kullanımından çok bir konu üzerinde öğretmen tarafından derlenen kaynaklar aracılığıyla öğrencilerin sınıf içinde aktif bir şekilde yer almalarına olanak sunan bir uygulama olarak ele alınmaktadır. Tarihsel canlandırma ise; tarihi gerçeklik çerçevesinde canlandırılan dönemin tarihi atmosferini oluşturarak, öğrencilerin gerçekleştirilecek önemli bir tarihi olaya tanıklık etmelerini ve bu deneyimi yaşamalarına olanak tanıyan bir uygulama alanı olarak tanımlanmaktadır. Nitel araştırma deseninde tasarlanan bu araştırmada doküman analizi kullanılmış; söz konusu uygulama alanlarına ilişkin alan yazın incelenmiştir. Sonuç olarak tarihsel canlandırma ve simülasyon; uygulama öncesi hazırlık, uygulama sırası ve uygulama sonrası değerlendirilme süreçleri açısından benzer noktaları olmasına rağmen simülasyonun tarihi mekân gerektirmemesi, yapay bir problem durumunun oluşturulması gibi temel noktalarda tarihsel canlandırma uygulamalarından ayrılmaktadır. Eğitim ortamında iyi tasarlanan ve yönlendirilen simülasyon, öğrencilerin belirli kavram ve bilgileri öğrenmesini, karar verme, problem çözme ve örüntü tanıma gibi birçok bilişsel becerinin gelişmesini kolaylaştırabilmektedir. Oysa tarihsel canlandırma uygulamaları süreçte bu bilişsel becerilerin yanında duyuşsal ve psikomotor becerilerin gelişimini de önemsemektedir.
Keywords
Abstract
Studies in history teaching are driven by an approach where the value of information and student experiences are taken into consideration, students are actively involved in life, they make the right decisions and solve problems, and creative, critical, emphatic thought skills and evidentiary learning becomes the focus in in-class and off-curriculum courses designed in a supportive way for development. It is emphasized that a variety unique to the history course must be applied in learning and teaching methods and techniques in order to have access to each and every student during the course. Therefore, it is highly critical to diversify and enrich active learning methods. This study is intended to address, on a comparative basis, historical reenactment and classroom simulation applications that may serve as an alternative application in history courses and to lay down similarities and differences. Document analysis has been used in this research designed as a quantitative research pattern and the literature on historical reenactment and simulation has been examined. As a consequence, while historical reenactment and simulation are similar in terms of pre-application preparations as well as assessments during and after the application, they are different at basic points in which the simulation does not need a historic or listed venue and an artificial problem is created.