Author :
Abstract
Bu makale, 1950'lerin sonunda Kıbrıs adasında ortaklık cumhuriyetine yol açan iki ana teze retrospektif bir bakış sunmayı amaçlamaktadır. Bu çalışma özellikle siyasi aktörlerin Kıbrıs'a yönelik politikalarına odaklanmaktadır. İngiliz sömürge yönetimi, Batı Bloku (NATO) ve Doğu Bloku (SSCB) ile birlikte gelişen milliyetçi hareketlerin yanı sıra iki anavatanın politikaları, oynadıkları roller ve birbirlerini etkileyen milliyetçilikler incelenmektedir. Çalışma öncelikle İngiliz sömürge döneminin ülkenin ulusal ve uluslararası düzeydeki ilişkileri üzerindeki etkisine odaklanmaktadır. Analiz, Kıbrıslı aktörlerin milliyetçi politikaları ile yabancı aktörlerin Kıbrıs politikaları arasında karşılıklı bir etkileşim olduğunu göstermektedir. Bölgesel düzeyde, Nasır'ın Batı karşıtı tutumu NATO'nun planlarını sekteye uğratmıştır. Bu durum istemeden de olsa Atina ve Kahire arasında bir yakınlaşmaya yol açarken, Londra da Ankara ile bir güç dengesi kurdu. Ardından gelen Süveyş Savaşı bu iki ülkeyi birbirleri için değerli ortaklar haline getirdi. Süveyş Savaşı'ndan sonra bu değerli ortaklık Kıbrıs sorununda da devam etmiştir. Bu araştırma, iki toplumun anavatanlarının 1950'lerde Kıbrıs sorununa ilişkin politikalarını özellikle etkilediği sonucuna varmaktadır. Kıbrıslı siyasi aktörlerin anavatanlarını soruna dahil etmede önemli bir rol oynadıklarını, ancak yerel aktörlerden ziyade uluslararası aktörlerin (NATO) sorunun sona ermesine katkıda bulunduğunu doğrulamaktadır.
Keywords
Abstract
This article aims to provide a retrospective look at the two main theses that led to the partnership republic on the island of Cyprus in the late 1950s. In particular, this study focuses on the policies of political actors towards Cyprus. It examines the nationalist movements that flourished with the British colonial administration, the Western Bloc (NATO) and the Eastern Bloc (USSR), as well as the policies of the two motherlands, the roles they played and the nationalisms that influenced each other. The study focuses primarily on the impact of the British colonial period on the country’s relations at the national and international levels. The analysis shows that there is a reciprocal interaction between the nationalist politics of Cypriot actors and the Cypriot politics of foreign actors. At the regional level, Nasser's anti-Western stance hampered the plans of NATO. This inadvertently led to a rapprochement between Athens and Cairo, while London established a balance of power with Ankara. The ensuing Suez War made them valuable partners for each other. After the Suez War, this valuable partnership continued in the Cyprus problem. This research concludes that the motherlands of the two communities particularly influenced their policies in relation to the Cyprus problem in the 1950s. It confirms that Cypriot political actors played an important role in involving their motherlands in the problem, but that international actors (NATO) rather than local actors contributed to ending the problem.
