YENİ MALATYASPOR KULÜBÜ TARAFTARI OLAN ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN KULÜBÜN KURUMSAL SOSYAL SORUMLULUKLARINA YÖNELİK DÜŞÜNCELERİNİN İNCELENMESİ
Author :
DOI : 10.14225/Joh1573
Year-Number: 2019-XXXVIII
Language : null
Konu : Beden Eğitimi ve Spor
Abstract
Keywords
Abstract
Keywords
- Göcenoğlu ve Onan (2008)’e göre, Türkiye’de KSS sürecinin
- yaratmak ve kurumsal imajlarını artırmak için bir araç olarak görülmektedir. Alakavuklar ve ark. (2009)’na göre, Türkiye'de finansal ve sosyal
- bahsedilebilir. Yönet (2005), KSS’de hayırseverlik boyutunun her geçen gün
- “değişim” olduğunu belirtmektedir. Bağcan ve ark. (2014)’a göre, Türkiye’de yapılan KSS çalışmaları,
- gelmiştir (Breitbarth ve ark., 2015) Spor, bireyleri topluluklar olarak birleştirmek ve sosyal sermayeye katkıda
- 2007). Profesyonel sporlar, KSS'yi incelemek için uygun bir alandır, çünkü
- (Babiak ve Wolfe, 2009). Smith ve Westerbeek (2007)’e göre spor, KSS faaliyetleri ile sosyal ve
- terimlerle açıklanabilir. Bunlar; - Spor temelli KSS, - Spor yoluyla KSS, - KSS için bir kolaylaştırıcı olarak spor, - KSS uygulamak için bir araç olarak spor. Hakala (2015)’a göre, bu terimlerden hangisinin esas alınacağına dair
- benimsemeleri faydalı olacaktır (Breitbarth ve Harris, 2008). Manoli (2015)’e göre, KSS faaliyetlerinin spor yoluyla topluma
- Westerbeek, 2007): 1. Kitle iletişim araçları ile dağıtım ve iletişim gücü 2. Gençliğin ilgisi 3. Olumlu sağlık etkileri 4. Sosyal etkileşim 5. Sürdürülebilirlik bilinci 6. Kültürel anlayış ve entegrasyon 7. Anında tatmin edici faydalar KSS, spor yoluyla genel bir yükseliş göstermektedir. Kurumsal dünya,
- zorundadırlar (Blumrodt ve ark., 2013). Profesyonel bir spor takımının
- programlarına verdiği yanıtları anlaması önemlidir (Montazeri ve ark., 2017).
- internet ortamını etkin olarak kullanmaları gerekir (Kayhan ve ark., 2016). Bu
- birlikteliklerinin olması (Hacıcaferoğlu, 2014) ve kurum yöneticilerinin
- birbirlerine destek olması gerekir (Hacıcaferoğlu, 2018). Bu araştırmanın amacı; İnönü Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi
- yapılmıştır. MATERYAL VE METOT Araştırmanın evrenini, 2017-2018 eğitim ve öğretim yılında İnönü
- öğrenciler (n=605) oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Jung (2012) tarafından geliştirilen
- ve Sönmezoğlu ve ark. (2016) tarafından Türkçeye uyarlaması yapılan yedili
- olduğu tespit edilmiştir. Anbar ve ark., (2017), Üniversite öğrencilerinin
- bildirmişlerdir. Koçoğlu ve Saraç (2017), Turizm Fakültesi öğrencilerinin KSS
- Hotamışlı ve ark.,(2010) Afyon Kocatepe Üniversitesinde kurumsal sosyal
- daha yüksek algıya sahip olduklarını tespit etmişlerdir. Özalp ve ark., (2008)
- sahip oldukları sonucuna ulaşmışlardır. Badur (2017), “Sosyal Sorumluluk
- bulgularımızla paralellik göstermektedir. Ünsar ve Alpertonga (2013),
- erkeklerden daha yüksek olarak bulmuşlardır. Ünlü ve Öngel (2017) , hemşirelere
- olduklarını belirtmektedirler. Bayraktar ve Güvenç (2010), Meslek Yüksek
- bahsetmek mümkün görülmemektedir. Koçoğlu ve Saraç (2017)’ın
- çalışma bulgularımızla örtüşmektedir. Bayraktar ve Güvenç (2010), öğrencilerin
- etmişlerdir. Arlow (1991) ve Ibrahim ve ark.. (2006) çalışmalarında, yaş ile
- bildirmişlerdir. Anbar ve ark. (2017) çalışma bulgularımızdan farklı olarak yaş
- Öngel (2017), hemşirelerin yaşlarına göre sosyal sorumluluk algılarında bir
- farklılık tespit etmemişlerdir. Ünsar ve Alpertonga (2013), çalışmalarında yaş
- 4’üncü sınıflarda olduğu görülmüştür. Koçoğlu ve Saraç (2017) ise,
- Alpertonga (2013), çalışmalarında eğitim düzeyi yükseldikçe bakış açısının
- Bayraktar ve Güvenç (2010), Meslek Yüksek Okulu öğrencilerine yönelik
- bulmuşlardır. Anbar ve ark. (2017), çalışma bulgularımızdan farklı olarak sınıf
- düzeyi bakımından anlamlı bir fark tespit edememişlerdir. Toker ve Tat (2013),
- düşündürmektedir. Anbar ve ark. (2017), İİBF bölümleri arasında hayırseverlik
- Güvenç (2010), öğrencilerin KSS algılarında bölüm değişkenine göre anlamlı bir
- farklılık tespit etmemişlerdir. Özalp ve ark.(2008), Anadolu Üniversitesinde İİBF
- bildirmişlerdir. Toker ve Tat (2013), sosyal bilimler, fen bilimleri ve mühendislik
- tespit etmediklerini bildirmişlerdir. Hilario (2014), Uzak Doğu Üniversitesi
- Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 15 (2), 119-139. Arlow, P., (1991), Personal characteristics in college students'
- Journal of Business Ethics, 10 (1), 63-69. Babiak, K. ve Wolfe, R., (2009), Determinants of corporate
- projesi, 2017: 10 (1), 169 - 178. Bağcan, S., (2014), A multi-dimensional, big picture of CSR:
- (1), 444. Bason, T. ve Anagnostopoulos, C., (2015), Corporate social
- 5 (3), 218-241. Bayraktar, T. ve Güvenç, D., (2010), Meslek Yüksekokulu
- Bir Araştırma: Kandıra Meslek Yüksekokulu Örneği, 38-50. Blumrodt, J., Desbordes, M. ve Bodin, D., (2013), Professional
- Management: An International Journal, 3 (3), 205-225. Breitbarth, T. ve Harris, P., (2008), The role of corporate social
- F., (2015), Corporate social responsibility and governance in sport:“Oh,
- Governance, 15 (2), 254-273. Carroll, A. B., (1991), The pyramid of corporate social
- stakeholders, Business horizons, 34 (4), 39-48. Carroll, A. B., (1999), Corporate social responsibility: Evolution
- of a definitional construct, Busıness & Socıety, 38 (3), 268-295. Dahlsrud, A., (2008), How corporate social responsibility is
- Davis, K., (1973), The case for and against business assumption
- İşletme Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Denizli: 2015. Final Report., (2011), Communication from the Commission to
- strategy 2011-14 for Corporate Social Responsibility. Brussels,
- 25.10.2011. COM (2011) 681, 6. Göcenoğlu, C. ve Onan, I., (2008), Türkiye’de kurumsal sosyal
- sorumluluk değerlendirme raporu, Avrupa Komisyonu, 7. Green Paper, COM(2001) 366, Final Promoting a European
- Framework for Corporate Social Responsibility, 2001. Hacıcaferoğlu, S. (2014). Determining The Levels of
- of Recreation and Sport, 3(3): 18-26. Hacıcaferoğlu, S. (2018). Meslektaş İlişkileri İle Okul
- 1682-685. Hakala A. (2015),Using sport for corporate social responsibility
- (CSR) in Finland Master’s thesis, Social Sciences of Sport Spring 2015, Hilario, J. S. A. (2014), Comparative analysis of the perceptions
- 2 (11 ), 287-296. Hotamışlı, M., Aydan, Ç., Menteşe, A. ve Yörük, E., (2010),
- csr (Erişim Tarihi: 02. 11. 2018). Ibrahim, N. A., Angelidis, J. P. ve Howard, D. P., (2006),
- Ethics, 66 (2-3), 157-167. Ilkım.M.ve Özdemir, M., (2018). Malatya Milli Eğitim
- Açisindan Erişimi, Tarih Okulu Dergisi, Sayı XXXVII-2, 395,406 Jung, C.-W., (2012). The Influence of Professional Sports
- University. Kayhan, R.F., Hacıcaferoğlu, S. ve Kalkavan, A. (2016).
- Terms of Marketing. International Journal of Sport Studies, 6 (10): Koçoğlu, C. M. ve Saraç, Ö., (2016), Turizm eğitimi alan lisans
- on Politic, Economic and Social Studies), Istanbul, 24-26 August 2016: Leonard, D. ve McAdam, R., (2004), Corporate Social
- Group on Social Responsibility, 27. Manoli, A. E., (2015), Promoting corporate social responsibility
- in the Football industry, Journal of Promotion Management, 21 (3), 335- Marsden, C. ve Andriof, J., (1998), Towards an Understanding
- (2017), Measuring corporate social responsibility in sport ındustry:
- Saran, M., Coşkun, G., İnalzorel, F. ve Aksoy, Z., (2011),
- Journal of Yasar University, 6 (22), 3732-3747 Smith, A. C. ve Westerbeek, H. M., (2007), Sport as a vehicle for
- Citizenship, 25 (1), 43-54. Sönmezoğlu, U., Ekmekçi, R. ve Dağlı Ekmekçi, Y. A., (2013),
- Journal of Sport Sciences, 4 (3), 92-106. Sönmezoğlu, U., Çoknaz, D. ve Polat E., (2016), Spor kulüpleri
- Dergisi, 9 (42), 2016-2023. TDK, Türk Dil Kurumu Büyük Türkçe Sözlük,
- http://tdkterim.gov.tr/bts (Erişim Tarihi: 13.06.2018) Toker, H. ve Tat, M., (2013), Sosyal Sorumluluk: Kamu ve Vakıf
- Dergisi, 8 (1), 34-56. Ünlü, N. ve Öngel V., (2017), Hemşirelerin Sosyal Sorumluluk
- Conference On Eurasian Economies, 424-432 Ünsar, A. ve Alpertonga, H., (2013), Yöneticilerin kurumsal
- değerlendirilmesi: Bir alan çalışması, Akademik Bakış Dergisi, 35, 1-14. Walker, M. ve Kent, A., (2009), Do fans care? Assessing the
- sport industry, Journal of Sport Management, 23 (6), 743-769. Yönet, E., (2005), Kurumsal sosyal sorumluluk anlayışında son
