Author :
Abstract
Öğretmen adaylarının yetiştirilmesi ve mesleğe adım atması yolunda gerek adaylara gözlemlerle edindirdiği bilgilerle gerekse uygulamalarla kazandırdığı tecrübelerle öğretmenlik uygulaması dersi büyük bir öneme sahiptir. Teknoloji tabanlı öğrenme ortamının gittikçe yaygınlaşması ile öğretmenlik uygulaması dersini çevrim içi alan öğretmen adaylarının bu derse yönelik yaşantılarının nasıl şekillendiğinin açıklanması gerektiği düşünülmüştür. Bu nedenle çalışmada uzaktan eğitim sürecinde öğretmenlik uygulaması dersi alan öğretmen adaylarının çevrim içi yürütülen Türkçe dersine ilişkin görüşlerini belirlemek amaçlanmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmış, desen olarak ise fenomenoloji tercih edilmiştir. Çalışma sonunda çevrim içi süreçte dijital ortamların daha iyi tanındığı ve öğrenme aracı olarak kullanıldığı, dinleme ve okuma becerisi kazandırma sürecinde kolaylıklar sağladığı; Türkçe dersinin çevrim içi yürütülmesi sürecinde teknik sıkıntılardan dolayı katılımın zorlaştığı (bağlantı, ses ve görüntü temelli sorunlar gibi), sınıf iklimi oluşturmada sorunlar yaşanarak birebir etkileşim ve öğrenci takibinde istenen verimin alınamadığı belirlenmiştir. Bu bakımdan yeni öğrenme ortamlarına adapte olma sürecini hızlandıran çevrim içi Türkçe derslerine yönelik uygun alt yapıların oluşturulması ve ders içeriğinin dijital ortama göre tasarlanması ile çevrim içi sürecin daha faydalı olacağı öngürülmektedir.
Keywords
Abstract
Teaching practice lecture has great importance in terms of both experiences that it teaches and information gained by teacher candidates with observations in the way of educating pre-service teachers and stepping into their profession. With the increasing prevalence of technology-based learning environments, it is thought that it is vital to describe how the lives of students who take the teaching practice lecture online are formed for this course. For this reason, the aim of this study was to find out what teacher candidates think about the online Turkish lecture after taking the teaching practice course as part of the distance education process. In this study, a qualitative research method was used, and phenomenology was chosen for the research design. At the conclusion of the study, it was determined that digital media is better known and used as a learning tool in the online process, and it provides easiness in the process of gaining listening and reading skills; during the online course of the Turkish lecture, participation became difficult due to technical difficulties (connection, audio, and video-based problems), the desired efficiency could not be obtained in one-to-one interaction, and student follow-up. It is anticipated that the online process will be more useful if the necessary groundwork for online Turkish lectures is created, which speeds up the process of adapting to new learning environments and course content is designed for the digital environment.
Keywords
- Arık, S., Karakaya, F., Çimen, O., & Yılmaz, M. (2021). Covid-19 pandemi sürecinde uygulanan uzaktan eğitim hakkında ortaöğretim öğrencilerinin görüşlerinin belirlenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41(2), 631-659.
- Aydın, E. & Erol, S. (2021). The views of Turkish language teachers on distance education and digital literacy during covid-19 pandemic. International Journal of Education & Literacy Studies, 9(1), 60-71.
- Aydın, E. (2020). Covid-19 döneminde eba tv üzerinden yapılan Türkçe derslerinin değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 877-894.
- Balaman, F., & Hanbay Tiryaki, S. (2021). Corona virüs (covid-19) nedeniyle mecburi yürütülen uzaktan eğitim hakkında öğretmen görüşleri. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 10(1), 52-84.
- Başaran, M., Doğan, E., Karaoğlu, E., & Şahin, E. (2020). Koronavirüs (Covıd- 19) pandemi sürecinin getirisi olan uzaktan eğitimin etkililiği üzerine bir çalışma. Academia Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 368-397.
- Bayburtlu, Y.S. (2020). Covid-19 pandemi dönemi uzaktan eğitim sürecinde öğretmen görüşlerine göre Türkçe eğitimi. Turkish Studies, 15(4), 131151.
- Bozkurt, A. (2017). Türkiye’de uzaktan eğitimin dünü, bugünü ve yarını. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 3(2), 85-124.
- Can, F., Alan, Y. (2021). Sınıf öğretmeni adaylarının yazmaya yönelik görüşleri: Bir fenomenoloji araştırması. Journal of History School, 53, 2530-2552.
- Çoban, S. (2012). Uzaktan ve teknoloji destekli eğitimin gelişimi. http://inet- tr.org.tr/inetconf17/bildiri/26.pdf. Erişim tarihi: 13.02.2022
- Demir, E. (2014). Uzaktan eğitime genel bir bakış. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 39, 203-212.
- Demir, F., & Özdaş, F. (2020). Covid-19 sürecindeki uzaktan eğitime ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 273-292.
- Dilekçi, A. (2021). Türkçe eğitimi açısından eğitim bilişim ağı (Eba). RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (25), 1-17.
- Erol, S. (2020). Dinlemeye yönelik eğitim ortamları. M. N. Kardaş (Ed.) Dinleme Eğitimi içinde (s. 221-242). Pegem Akademi.
- Gökçe, A. T. (2008). Küreselleşme sürecinde uzaktan eğitim. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (11), 1-12.
- Günaydın, Y. (2021). Türkçe öğretmenlerinin uzaktan eğitimde yazma becerisinin geliştirilmesine ilişkin yaşadıkları sorunlar ve çözüm önerileri. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (71), 703-724.
- Hamutoğlu, N. Sezen Gültekin, G., & Savaşçı, M. (2019). Öğretmen adaylarının uzaktan eğitime yönelik görüşleri. Açıköğretim Uygulamaları. Yükseköğretim Dergisi, 9(1), 19-28.
- İşman, A. (2011). Uzaktan Eğitim. Pegem Akademi.
- Kaplan, K., & Gülden, B. (2021). Öğretmen görüşlerine göre salgın (COVID-19) dönemi uzaktan eğitim ortamında Türkçe eğitimi. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (24), 233-258.
- Karacaoğlu, M., Karakuş, N., Esendemir, N., & Ucuzsatar, N. (2021). Uzaktan eğitim üzerine bir araştırma: Türkçe öğretmenleriyle mülakatlar. International Journal of Language Academy, 9(1), 124-144.
- Karakuş, N, Ucuzsatar, N, Karacaoğlu, M, Esendemir, N., & Bayraktar, D. (2020). Türkçe öğretmeni adaylarının uzaktan eğitime yönelik görüşleri. Rumeli Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (19), 220-241.
- Karakuş, N., Karacaoğlu, M. Ö. (2021). Uzaktan eğitime yakından bakış: Bir metafor çalışması. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (Ö10), 44-62.
- Kavan, N., & Adıgüzel, A. (2021). Türkçe öğretmenlerinin salgın süreci eğitim faaliyetlerine ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Electronic Journal of Education Sciences, 10(19), 138-155.
- Kırali, F. N., & Alcı, B. (2016). Üniversite öğrencilerinin uzaktan eğitim algısına ilişkin görüşleri. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, 8(30), 55-83.
- Özer, S., & Turan, E. Z. (2021). Öğretmen adaylarının Covid-19 nedeniyle sunulan uzaktan eğitime ilişkin görüşleri. Turkish Studies - Education, 16(2), 1049-1068.
- Özgül, E., Ceran, D., & Yıldız, D. (2020). Uzaktan eğitimle yapılan Türkçe dersinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 395-412.
- Patton, M. Q. (1990). Qualitative Evaluation and Research Methods. Newbury Park, SAGE.
- Şeren, N., Tut, E., & Kesten, A. (2020). Korona virüs sürecinde uzaktan eğitim: Temel eğitim bölümü öğretim elemanlarının görüşleri. Turkish Studies, 15(6), 4507-4524.
- Şişman, M. (2007). Eğitim Bilimine Giriş. Pegem Akademi.
- Ulubey, Ö. (2018). Aday öğretmen yetiştirme programının değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 480-502.
- Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Genişletilmiş 9. Baskı, Seçkin Yayıncılık. EXTENDED ABSTRACT
