Author :
Abstract
Türkiye'de düzenlenen film festivalleri ile ilgili yapılacak bir çalışmada karşılaşılabilecek başlıca sorunlar arasında, başvurulacak kaynakların kısıtlılığı ve kurumsallaşma eksikliği bulunmaktadır. Türkiye'de "kısa film festivali" başlığı altında düzenlenen etkinliklerin resmî web sayfalarında, güncel veya geçmiş yıllara ait başvuru yapan film sayısı, ön elemeyi geçen ve ödül alan filmlerin listesi gibi temel düzeydeki verilere dahi ulaşılamaması, bu festivallerin kurumsallıktan ne kadar uzak olduğunun bir göstergesidir. Festivallerin bu durumu göz önüne alındığında, film üreticileri tarafında da durumun farklı olmadığı görülmektedir. Kısa film üreticileri, ticari bir dolaşımın olmaması nedeniyle meslek örgütü oluşturma, dernekleşme gibi kurumsallaşma ve birlikte hareket etme konusunda ciddi sorunlarla karşı karşıyadır. Film üreticileri tarafında yaşanan kurumsallaşma sorununun temelinde, kısa film yönetmenlerinin genellikle üniversitelerin ilgili bölümlerinde eğitim alan öğrenciler olması ve kısa film üretiminin lisans eğitimi sonrasında sürdürülebilir olmaması yatmaktadır. Türkiye'de düzenlenen film festivallerindeki sorunları ortaya koymak ve çözüm önerileri sunmak amacıyla yapılan çalışmada, 2015, 2016 ve 2020 yılları arasında birden fazla film üreten, ulusal ve uluslararası film festivallerinde ödül almış kısa film yönetmenleri ile yüz yüze, görüntülü kayıt, telefonla ses kaydı ve elektronik posta yöntemleri kullanılarak derinlemesine mülakatlar gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın uygulama kısmı, yapılandırılmış görüşme tekniği ile yapılan derinlemesine yüz yüze görüşmelere dayanan nitel araştırmayı kapsamaktadır. Yapılan analizler sonucunda, festivallerin kurumsallaşma ve kimlik kazanma noktasında yetersiz kaldığı ve bu durumun birçok sorunun temelinde yattığı belirlenmiştir. Çalışma, festivallerin yazılı ve görsel arşivlerini düzenleyerek online erişime açmalarının ve böylece bilimsel araştırmalar için bir veri tabanı oluşturulmasının gerekliliğine vurgu yapmaktadır.
Keywords
Abstract
One of the primary challenges encountered in a study on film festivals organized in Türkiye is the limited availability of resources and the lack of institutionalization. The official websites of events organized under the title of "short film festival" in Türkiye often lack basic information such as the number of films submitted in current or past years, lists of films that passed the preliminary selection, and those that won awards, which indicates how far these festivals are from being institutionalized. Considering this situation, it is evident that the same issues are prevalent among film producers. Short film producers face significant challenges in forming professional organizations and associations due to the absence of commercial circulation, which hinders institutionalization and collective action. The root of the institutionalization problem among film producers is primarily because short film directors are generally students from relevant university departments, and sustaining short film production post-graduation is challenging. This study, conducted to identify the problems in film festivals organized in Türkiye and propose solutions, involved in-depth interviews with short film directors who produced multiple films between 2015, 2016, and 2020, and won awards at national and international film festivals. These interviews were conducted face-to-face through video, telephone, voice, and email. The study's practical part is based on qualitative research using the structured interview technique, involving in-depth face-to-face interviews. The analyses revealed that festivals fall short in terms of institutionalization and identity formation, which underlies many of the problems. The study emphasizes the necessity for festivals to organize their written and visual archives and make them accessible online, thereby creating a database for scientific research.
