Author :
Abstract
Konya şehri, tarihi geçmişi çok eski tarihlere dayanmakta olan önemli bir yerleşim merkezidir. Bulunduğu coğrafi konum ve sahip olduğu ekonomik zenginlikler şehrin değerine değer katmaktadır. Bu bağlamda nüfus değişimlerinin çok sık yaşandığı bir şehir olarak da konumlandırılabilir. Bu değişimler geçmiş dönemlerde kitlesel olmayan sayılarda ve çok uzun zaman aralığında gerçekleştirilirken, imzalanan Lozan Barış Antlaşması sonrası mübadele ile düzenli göçler gerçekleştirilmiştir. Mübadele öncesi ve sonrası oldukça fazla nüfusun göç ederek gittiğini ve çok kısa bir zaman aralığında bu göçlerin gerçekleştirildiğini görmekteyiz. Göç esnasında daha çok ticaret ile zenginleşmiş olan gayrimüslimler yanlarında değerli eşyalarını götürebilmişlerdir. Fakat taşınmaz mallarını ise götürme imkânları olmadığı için geride bırakmak zorunda kalmışlardır. Mübadele antlaşması çerçevesinde tasfiye çalışmaları yapılırken geride bırakılan emval-i metrukelerin tespiti yapılmış ve kayıtlar defterlere işlenmiştir. Araştırmamız bu çerçevede Konya merkezde bulunan emval-i metrukelerin kaydedildiği defter etrafında şekillenmiştir. Emval-i metrukelerin, bulundukları mahalleler, hane numaraları ve özelliklerinin en ince ayrıntısına kadar kayıt altına alındıkları gözlenmiştir. Ayrıca metin inşa edilirken defter çerçevesinde oluşturulan excel dosyalarına göre veriler işlenmiş ve değerlendirmeler yapılmıştır.
Keywords
Abstract
Konya city is an important settlement center whose historical past dates back to ancient times. Its geographical location and economic richness add value to the value of the city. In this context, it can also be positioned as a city where population changes are very frequent. While these changes were carried out in non-massive numbers and in very long periods in the past, regular migrations were carried out with the exchange after the Lausanne Peace Treaty. We see that before and after the exchange, a large number of people migrated and left and that these migrations were carried out in a very short period of time. During the migration, non-Muslims, who were mostly enriched by trade, were able to take their valuables with them. However, they had to leave their immovable properties behind as they could not take them with them. While liquidation activities were carried out within the framework of the exchange treaty, the property left behind was identified and the records were entered in the books. In this context, our research is shaped around the notebook in which abandoned properties in the center of Konya are recorded. It has been observed that the neighborhoods, house numbers and characteristics of abandoned properties are recorded down to the smallest detail. In addition, while the text was being constructed, data was processed and evaluations were made according to the Excel files created within the framework of the notebook.
