İLKOKULLARDAKİ YABANCI UYRUKLU ÖĞRENCİLERDE AKRAN ZORBALIĞININ ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ
Author :
Abstract
Akran zorbalığı çocukların okulda güven içinde eğitim almasını engelleyen ve birçok soruna da neden olan önemli bir durumdur. Bu araştırmada ilkokullardaki yabancı uyruklu öğrencilerde akran zorbalığının cinsiyet, aile yapısı, kardeş sayısı, anne ve babanın eğitim düzeyi, anne ve babanın hayatta olma durumu, Türkçe bilme seviyeleri ve evde şiddete şahit olma değişkenleri açısından zorba ve kurban olma eğilim düzeyleri araştırılmıştır. Araştırmanın yöntemi tarama araştırmasıdır. Araştırmada veri çeşitlemesi yapılarak nicel ve nitel veriler toplanmıştır. Araştırmanın nicel verilerinin toplandığı çalışma grubu ilkokullarda öğrenim gören 235 yabancı uyruklu öğrencidir. Araştırmanın verileri Pişkin ve Ayas (2011) tarafından geliştirilen “Akran Zorbalığı Ölçeği: Çocuk Formu” ile toplanmıştır. Nitel veriler ise araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme anketi uygulanarak öğretmenlerden görüşler toplanmıştır. Elde edilen nicel veriler SPSS programında analiz edilmiştir. Verilerin çözümlenmesinde bağımlı ve bağımsız örneklemler için Manny-Whitney U ve Kruskal-Wallis kullanılmıştır. Nitel verilerin analizi içerik analizi ile yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre; erkek çocukları kız çocuklarından ve anne baba eğitim düzeyi düşük çocuklar yüksek olan çocuklardan daha zorba ve kurban olma eğilimindedirler. Ayrıca çocukların kardeş sayıları arttıkça zorba ve kurban olma eğilimlerinin arttığı tespit edilmiştir. Evde şiddete şahit olan çocukların olmayan çocuklara kıyasla zorba eğilimleri yüksektir. Yabancı uyruklu öğrencilerin aile yapıları, anne ve babalarının hayatta olma durumu ve Türkçe bilme seviyeleri ile zorba ve kurban eğilimleri arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Nitel verilerin analizinde öğretmenler, yabancı uyruklu öğrencilerin en çok fiziksel zorbalık uyguladıklarını bunun sebeplerinin ise dil bilmemeleri, anne ve babalarının eğitimsiz ve ilgisiz olmaları, kalabalık ailelere sahip olmaları, toplumsal ve kültürel şiddeti normalleştirmeleri şeklinde görüşler belirtmişlerdir. Bu bulgular alanyazın ışığında tartışılmış ve gelecek araştırmacılara ve uygulayıcılara yönelik öneriler sunulmuştur.
Keywords
Abstract
Peer bullying is an important situation that prevents children from receiving a safe education at school and causes many problems. In this study, the tendency levels of peer bullying in foreign students in primary schools in terms of gender, family structure, number of siblings, mother and father's education level, mother and father's being alive, Turkish language proficiency levels and witnessing violence at home were investigated. The method of the research is a survey research. In the study, quantitative and qualitative data were collected through data triangulation. The study group in which quantitative data were collected was 235 foreign students studying in primary schools. The data of the study were collected with the ‘Peer Bullying Scale Child Form’ developed by Pişkin and Ayas (2011). Qualitative data were collected from teachers by applying a semi-structured interview questionnaire developed by the researcher. The quantitative data obtained were analysed in SPSS software. Manny-Whitney U and Kruskal-Wallis for dependent and independent samples were used to analyse the data. Qualitative data were analysed by content analysis. According to the results obtained from the research; boys tend to be bullies and victims more than girls and children with a low parental education level tend to be bullies and victims more than children with a high parental education level. In addition, it was determined that the tendency of children to be bullies and victims increased as the number of siblings increased. Children who witness violence at home have a higher tendency to be bullies compared to children who do not witness violence at home. No significant difference was found between the family structures of foreign students, the survival status of their parents and their level of Turkish language skills and their bully and victim tendencies. In the analysis of qualitative data, the teachers stated that foreign students mostly applied physical bullying and the reasons for this were that they did not know the language, their parents were uneducated and indifferent, they had crowded families, and they normalised social and cultural violence. These findings were discussed in the light of the literature and suggestions for future researchers and practitioners were presented.
