BİR “BÜTÜNLEŞİK İNTİHAL” VAKASI: İLKER MUTLU’NUN YEŞİLÇAM DÖNEMİ TÜRK SİNEMA TARİHİ MAKALESİNİN REDDİYESİ
Author :
Abstract
Esas alanı edebiyat olmasına rağmen farklı temalarda özel sayılar yayımlayan Hece dergisi, 2024 yılında, iki ciltlik “Türk Sineması Özel Sayısı” yayımladı. Türk sinemasına dair uzman ve amatör araştırmacı görüşlerini harmanlamaya çabalayan bir çeşit eleştirel amalgam olan bu sayının ilk cildine İlker Mutlu makalesiyle (“BİR SİS PERDESİ ARDINDAN… 50’ler ve Yeşilçam’ın Oluştuğu ilk On Yıla Bir Bakış Denemesi”, Hece, cilt-1, sayı: 330/331/332, Haziran/Temmuz/Ağustos 2024, ss. 184-195) katkı sundu. Bu çalışmada ilk olarak söz konusu özel sayının genel bir eleştirel ve bilimsel değerlendirilmesi yapılacaktır. Daha sonra sözde derleme/toplama (yani kompilasyon) ama aslında “bütünleşik intihal” yapan yazısında amatör sinema tarihçisi İlker Mutlu’nun, profesyonel sinema tarihçisi Tunç Yıldırım’ın Türk Sinemasının Estetik Tarihi. Standart Türlere Giriş: 1948-1959 isimli referans kitabından yaptığı bütün intihaller ve aşırmalar karşılaştırmalı yöntem kullanılarak hem tespit edilecek hem de açıklanacaktır. Böylece dipnotlarından sorunsallarına hatta birincil kaynaklara dayanan istatistiki verilerine kadar uzun uzun kullandığı Yıldırım’ı (2016) metin içinde veyahut kaynakçada referans göstermeyen Mutlu’nun (2024) açık ve net bir intihal yaparak özgün olmayan kopya makalesini nasıl oluşturduğu kanıtlanacaktır. Bu intihal vakasının tespiti, ifşası, eleştirisi ve çözümlemesi üniversitelerde kurumsallaşmış Sinema Araştırmaları Disiplininin vazgeçilmez temel konusu olan sinema tarihi alanında “orijinal, yenilikçi ve bilimsel bir çalışma nasıl yapılmaz?” sorusuna cevap verecek niteliktedir.
Keywords
Abstract
Although its main field is literature, Hece journal often publishes thematic issues and has just published a two-volume “Special Issue on Turkish Cinema” in 2024. With his article entitled “BİR SİS PERDESİ ARDINDAN… 50’ler ve Yeşilçam’ın Oluştuğu ilk On Yıla Bir Bakış Denemesi”, Hece, volume-1, n° 330/331/332, June/July/August 2024, pp. 184-195”, İlker Mutlu contributed to the first volume of this issue, a sort of critical amalgam that attempts to mix the points of view of experts and amateur researchers on Turkish cinema. In this study, it is first of all a question of making a critical, scientific and general evaluation of the special issue on Turkish cinema. Next, it will be shown how amateur film historian İlker Mutlu used the reference work of professional film historian Tunç Yıldırım (Türk Sinemasının Estetik Tarihi. Standart Türlere Giriş: 1948-1959; 2016) in his so-called compilation article but in fact “integrated plagiarism”. All of Mutlu’s (2024) detailed plagiarisms will be both identified and explained using the comparative method. Thus, it will be proven how Mutlu (2024), who never refers to Yıldırım (2016), which he used extensively from his footnotes to his problematics and even his statistical data based on primary sources, has created his plagiarist article. The disclosure, criticism and analysis of this case of plagiarism are able to answer the essential question regarding the Discipline of Cinema Studies: “How not to make an original, innovative and scientific work in the field of cinema history?”
