Author :
Abstract
Fotoğraflar, hafızayı şekillendirme ve yeniden inşa etme sürecinde aktif bir rol oynar. Fotoğrafın “o anı” dondurması, belli bir zamana atıfta bulunabilmesi, ona geri dönüp bakılabilmesi insan belleğiyle ortak noktalarındandır. İmgeler aracılığıyla, unutulan veya hatırlanması zor anıları hatırlatarak geçmiş deneyimleri yeniden deneyimlenmesini sağlar. Fotoğraflar, kişisel ve toplumsal hafızayı aktararak geçmiş ve bugün arasında bir köprü kurar. Geçmişin bugüne aktarılmasında bir bellek görevi görmesi ile fotoğraf, insanların hafızalarında önemli yer tutar. Bu çalışma, fotoğrafın hafıza ve bellek bağlamında ele alınarak, sanatçıların fotoğraf kavramına yükledikleri anlamlar ile Walid Raad ve Gillian Wearing’in çalışmalarını incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmada fotoğrafın hafızadaki rolü ve sanatta kullanılma biçimleri nitel araştırma yöntemi kullanılarak sanatçıların fotoğraf kavramına yükledikleri anlamlar incelenmiştir. Sanatçı çalışmaları üzerinden yapılan incelemeler sonucunda fotoğraf aracılığıyla hafızanın gerçeklik ve bellek üzerindeki etkisini, kişisel ve toplumsal boyutlarda nasıl şekillendiğini ve dönüştürebileceğini gösterir. Her iki sanatçı da fotoğrafın gerçeklik ve hafıza üzerindeki etkisini vurgulayarak, izleyiciyi kendi hafıza algılarını ve inançlarını sorgulamaya davet eder.
Keywords
Abstract
Photographs play an active role in the process of shaping and reconstructing memory. The fact that photography freezes “that moment”, can be looked back on, and refers to a certain time has something in common with human memory. Through images, it allows us to relive past experiences by reminding us of forgotten or difficult-to-remember memories. Photographs build a bridge between the past and the present by transferring personal and social memory. Photography holds an important place in people’s minds by acting as a memory in transferring the past to the present. This study aims to examine photography in the context of memory, and the meanings that artists attribute to the concept of photography, as well as the works of Walid Raad and Gillian Wearing. The study examines the role of photography in memory and the ways it is used in art using the qualitative research method and the meanings that artists attribute to the concept of photography. As a result of the examinations conducted on the artists’ works, it shows the effect of memory on reality and memory through photography, and how it is shaped and transformed in personal and social dimensions. Both artists emphasize the effect of photography on reality and memory, and invite the audience to question their own perceptions and beliefs of memory.
