Author :
Abstract
Bu çalışma, Shigeru Yoshida'nın Japonya'nın İkinci Dünya Savaşı sonrası diplomatik yörüngesini şekillendirmedeki önemli rolünü, 1951 San Francisco Barış Antlaşması'nın hazırlanması ve imzalanması sırasındaki etkisine odaklanarak incelemektedir. Araştırma, Yoshida'nın bir yandan Japonya'nın egemenliğini yeniden tesis ederken diğer yandan da Soğuk Savaş bağlamında ekonomik iyileşme ve ulusal güvenliği güvence altına almak için ABD ile ittifak kurmaya yönelik stratejik vizyonunu incelemektedir. Liderliğinin analizi yoluyla, çalışma Yoshida'nın iç baskıları ve uluslararası ilişkileri ustaca dengelemesini, özellikle de ABD'nin beklentilerini karşılama ve Japon kamuoyunun duygularına hitap etme becerisini vurgulamaktadır. Bulgular, Yoshida'nın pasifizmi Japonya'nın savaş sonrası anayasasına yerleştirme ve Doğu Asya jeopolitiğinin temel taşı olarak devam eden bir ABD-Japonya ittifakını teşvik etme mirasını vurgulamaktadır. Nihayetinde bu çalışma, Yoshida'nın Japonya'nın ekonomik dirilişinin ve diplomatik istikrarının temelini oluşturan koşullar altında küresel toplumla yeniden bütünleşmesini sağlamadaki rolünün altını çizmektedir.
Keywords
Abstract
This study delves into the significant role Shigeru Yoshida played in shaping Japan's post-World War II diplomatic path, with a particular focus on his contributions to the drafting and signing of the 1951 San Francisco Peace Treaty. It explores Yoshida’s strategic efforts to restore Japan’s sovereignty while forging a close partnership with the United States to drive economic recovery and ensure national security during the tense Cold War era. The analysis highlights his skill in balancing domestic challenges with international diplomacy, including managing U.S. expectations and addressing the concerns of the Japanese public. The study underscores Yoshida’s enduring legacy, from embedding pacifism into Japan’s postwar constitution to cultivating a U.S.-Japan alliance that remains central to East Asian geopolitics. Ultimately, it emphasizes Yoshida’s pivotal role in guiding Japan back into the global community under conditions that supported its economic revival and diplomatic stability.
