SANAL ALANDAN KAMUSAL ALANA: KADIN CİNAYETLERİ KARŞISINDA DİJİTAL TEPKİ PRATİKLERİ VE FEMİNİST POLİTİKLEŞME
Author :
Abstract
Kadın cinayetleri kadınlar açısından evrensel bir sorun olma niteliğindedir. Literatürde “femicide” olarak geçen kadın cinayetleri, kadınların kadın olmalarından dolayı erkekler tarafından öldürülmesi anlamına gelmektedir. Yüzyıllar boyu erkek karşısında ikinci sınıf olarak görülen kadınların ataerkilliğe bağlı olarak şiddete uğraması ve şiddetin en son noktası olarak öldürülmesi feminist literatüre politik bir yön vermektedir. Türkiye’de yükselen bir grafiği olan kadın cinayetleri, kadınların bireysel trajedileri olmanın yanında toplumsal olarak da bir trajedidir. Kadın cinayetleri, toplumsal cinsiyet eşitsizliğine bağlı olarak oluşan toplumsal ve yapısal sorunların bir sonucunda meydana gelmektedir. Kadın cinayetlerinin günbegün artması ve gelişen kitle iletişim kanalları ile birlikte kamusal alana taşması, bu sorunu toplum nezdinde daha görünür bir hale getirmiştir. Feminist aktivistler uzun zamandır kadına şiddet ve kadın cinayetlerine karşı toplumsal bir tepki oluşturabilmek için çeşitli yollara başvurmuşlardır. Ancak bugüne kadar hiçbir çaba dijital çağda çığ gibi büyüyen tepkiler kadar etkili olmamıştır. Teknolojik gelişmeler ve dijitalleşme ile birlikte her geçen gün dijitalleşen dünyada kadın cinayetlerine karşı tepkilerde dijital aktivizme evrilmiştir. Sosyal medya platformlarında örgütlenen feminist tepkiler güçlü bir kamuoyu oluşturduktan sonra kamusal alanlara taşmıştır. Örgütlü hale gelen dijital tepki pratikleri, zamanla politikaları da etkileme yoluna girmişlerdir. Dijital örgütlenme feminist politikleşmeyi sağlarken aynı zamanda kollektif bir örgütlenmeyi de içine almıştır. Çalışma kapsamında sosyal medya platformlarından X platformunda Emine Bulut cinayeti sonrasında başlatılan #hasthagler (#EmineBulut #AnneLütfenÖlme, #ölmekistemiyorum), aracılığıyla insanların dijital yas, öfke, empati, dayanışma ve adalet isteklerinin sosyal medya üzerinden siyasal özneleşmeye doğru evirilmesi söylem analizi vasıtasıyla değerlendirilmiştir.
Keywords
Abstract
Femicide is a universal problem for women. In the literature, ‘femicide’ refers to the killing of women by men because they are women. For centuries, women have been viewed as second-class citizens compared to men, and their murder as the ultimate form of violence associated with patriarchy being killed as the ultimate form of violence, has given feminist literature a political dimension. The rising trend of femicide in Türkiye is not only an individual tragedy for women but also a social tragedy. Femicide is a result of social and structural issues arising from gender inequality. The daily increase in femicide and their emergence in the public sphere through developing mass communication channels have made this issue more visible to society. Feminist activists have long resorted to various means to create a social reaction against violence against women and femicide. However, to date, no effort has been as effective as the avalanche of reactions in the digital age. With technological advancements and digitalisation, reactions against femicide have increasingly shifted towards digital activism in an increasingly digital world. Feminist reactions organised on social media platforms have formed a strong public opinion and have moved into the public sphere. Organised digital reaction practices have gradually begun to influence policies. Digital organisation has enabled feminist politicisation while also incorporating collective organisation. Within the scope of this study, the hashtags launched on the X social media platform following the murder of Emine Bulut (#EmineBulut, #AnneLütfenÖlme, #ölmekistemiyorum) launched on the X platform following the murder of Emine Bulut, the evolution of people's digital mourning, anger, empathy, solidarity, and demands for justice into political subjectivity through social media.
