Author:
Abstract
Öğretmen adaylarının yetiştirilmesi ve mesleğe adım atması yolunda gerek adaylara gözlemlerle edindirdiği bilgilerle gerekse uygulamalarla kazandırdığı tecrübelerle öğretmenlik uygulaması dersi büyük bir öneme sahiptir. Teknoloji tabanlı öğrenme ortamının gittikçe yaygınlaşması ile öğretmenlik uygulaması dersini çevrim içi alan öğretmen adaylarının bu derse yönelik yaşantılarının nasıl şekillendiğinin açıklanması gerektiği düşünülmüştür. Bu nedenle çalışmada uzaktan eğitim sürecinde öğretmenlik uygulaması dersi alan öğretmen adaylarının çevrim içi yürütülen Türkçe dersine ilişkin görüşlerini belirlemek amaçlanmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmış, desen olarak ise fenomenoloji tercih edilmiştir. Çalışma sonunda çevrim içi süreçte dijital ortamların daha iyi tanındığı ve öğrenme aracı olarak kullanıldığı, dinleme ve okuma becerisi kazandırma sürecinde kolaylıklar sağladığı; Türkçe dersinin çevrim içi yürütülmesi sürecinde teknik sıkıntılardan dolayı katılımın zorlaştığı (bağlantı, ses ve görüntü temelli sorunlar gibi), sınıf iklimi oluşturmada sorunlar yaşanarak birebir etkileşim ve öğrenci takibinde istenen verimin alınamadığı belirlenmiştir. Bu bakımdan yeni öğrenme ortamlarına adapte olma sürecini hızlandıran çevrim içi Türkçe derslerine yönelik uygun alt yapıların oluşturulması ve ders içeriğinin dijital ortama göre tasarlanması ile çevrim içi sürecin daha faydalı olacağı öngürülmektedir.
Keywords
Abstract
Teaching practice lecture has great importance in terms of both experiences that it teaches and information gained by teacher candidates with observations in the way of educating pre-service teachers and stepping into their profession. With the increasing prevalence of technology-based learning environments, it is thought that it is vital to describe how the lives of students who take the teaching practice lecture online are formed for this course. For this reason, the aim of this study was to find out what teacher candidates think about the online Turkish lecture after taking the teaching practice course as part of the distance education process. In this study, a qualitative research method was used, and phenomenology was chosen for the research design. At the conclusion of the study, it was determined that digital media is better known and used as a learning tool in the online process, and it provides easiness in the process of gaining listening and reading skills; during the online course of the Turkish lecture, participation became difficult due to technical difficulties (connection, audio, and video-based problems), the desired efficiency could not be obtained in one-to-one interaction, and student follow-up. It is anticipated that the online process will be more useful if the necessary groundwork for online Turkish lectures is created, which speeds up the process of adapting to new learning environments and course content is designed for the digital environment.