Author:
Abstract
Bu araştırmanın amacı Türkçe öğretmenlerinin dijital yeterliliklerine yönelik görüşlerini belirlemektir. Türkçe öğretmenlerinin görüşleri araştırmacı tarafından oluşturulan “Eğitimciler için Dijital Yeterlilikler Anketi” ile Google Formlar’dan alınmıştır. Anket, kişisel bilgiler ve sorulardan oluşan iki farklı bölüm içermektedir. Araştırma nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeliyle yürütülmüştür. Araştırma verileri 42 farklı şehirden anketi cevaplayan 252 Türkçe öğretmeninden elde edilmiştir. Veriler betimsel analiz yöntemi ile çözümlenmiştir. Yeterliliklerin varlığı, kısmen varlığı veya yokluğu anlamına gelen “evet”, “kısmen” ve “hayır” cevapları sayısallaştırılıp frekans ve yüzdeleri ile sunulmuş ve değerlendirilmiştir. Türkçe öğretmenleri 6 ana, 22 alt maddeden oluşan ankete cevap vermiştir. Türkçe öğretmenlerinin ankete verdiği cevaplar “1.4. Çevrim içi eğitimlere katılırım (Örneğin çevrim içi kurslar ve seminerler ile MOOC tabanlı eğitimler vb.).”, “2.2. Farklı dijital kaynaklar bulmak ve seçmek için farklı internet sitelerini ve arama stratejilerini kullanırım.”, “3.2. Öğrencilerimin iş birlikçi çevrim içi ortamlardaki etkinliklerini izlerim.”, “3.3. Grup çalışması yapan öğrencilerin öğrenme çıktıları elde etmeleri ve belgelemeleri için dijital teknolojileri kullanmalarını sağlarım.”, “3.4. Öğrencilerin kendi öğrenme süreçlerini planlama, belgeleme ve izlemelerini sağlamak için dijital teknolojileri kullanırım (Örneğin öz değerlendirme için sınavlar, dokümantasyon ve sergileme için e-portfolyolar vb.).”, “4.1. Öğrencilerin gelişimini izlemek için dijital değerlendirme araçlarını kullanırım.”, “4.2. Ek desteğe ihtiyacı olan öğrencileri belirlemek için elimdeki tüm verileri dijital teknolojilerle analiz ederim.”, “4.3. Geri bildirim sağlamak için dijital teknolojileri kullanırım.”, “5.2. Öğrencilere bireyselleştirilmiş öğrenme ortamları sunmak için dijital teknolojileri kullanırım (Örneğin bireysel öğrenme ihtiyaçlarını, tercihlerini ve ilgi alanlarını ele almak için farklı öğrencilere farklı dijital görevler veririm.).”, “6.2. Öğrencilere birbirleriyle veya çevreleriyle iletişim kurmaları ve iş birliği yapabilmeleri için dijital araçları kullanacakları ödevler veririm.”, “6.3. Öğrencilere dijital içerik oluşturacakları ödevler veririm.” ve “6.5. Öğrencileri somut problemleri çözebilmeleri için dijital teknolojileri yaratıcı bir şekilde kullanmaya teşvik ederim (Örneğin öğrenme sürecinde ortaya çıkan engellerin veya zorlukların üstesinden gelme vb.).” maddelerinde kendilerini kısmen yeterli; diğer bütün maddelerde ise kendilerini yeterli gördükleri sonucuna ulaşılmasını sağlamıştır.
Keywords
Abstract
The aim of this study is to determine the opinions of Turkish teachers about their digital competencies. The opinions of Turkish teachers were received with the help of the "Digital Competences Questionnaire for Educators" prepared by the researcher and Google Forms. The questionnaire consists of two different parts which includes personal information and questions. The research was put into practice with the screening model, which is one of the quantitative research methods. The research data were obtained from the answers of 252 Turkish teachers who live in 42 different cities. The data were analyzed by descriptive analysis method. The answers “yes” (the strong presence of competences), “partially” (the partial presence of competences) and “no” (the absence of competences) were digitized and presented with their frequency and percentages and thus evaluated. The questionnaire, which consists of 6 main and 22 sub-items, were answered by Turkish teachers. The answers given by the Turkish teachers to the questionnaire has demonstrated that they have considered themselves as partially sufficient in the items “1.4. I attend online trainings (such as online courses and seminars and MOOC-based trainings etc.).”, “2.2. I use different websites and research strategies to find and select different digital resources.”, “3.2. I monitor the activities of my students in collaborative online environments.”, “3.3. I enable students who do group work to use digital technologies to obtain and document learning outcomes.”, “3.4 I use digital technologies to support students in planning, documenting and monitoring their own learning processes (such as exams for self-assessment, e-portfolios for documentation and display, etc.).”, “4.1. I use digital assessment tools to monitor students' progress.”, “4.2. I analyze all the data I have with digital technologies to identify students who need additional support.”, “4.3. I use digital technologies to provide feedback.”, “5.2. I use digital technologies to provide students with individualized learning environments (for example; I assign different digital tasks to different students to address their individual learning needs, preferences and interests).”, “6.2. I give assignments to students where they can use digital tools to communicate and collaborate with each other or the people in their environment.”, “6.3. I give assignments to students with which they can create a digital content.” and “6.5. I encourage students to use digital technologies creatively to solve concrete problems (such as overcoming obstacles or difficulties that arise in the learning process, etc.).” Apart from the items mentioned above, it has been seen that the teachers of Turkish have reckoned themselves sufficient for the questionnaire items.